Nummer 3 zevenendertigste jaargang maart-april 1959
In Memoriam Dr Jozef Uytterhoeven
D
r Jozef Uytterhoeven is ons ontvallen. Hij was één der stichtende medewerkers van ‘Boekengids’. In de allereerste aflevering (augustus 1923) lezen wij drie besprekingen van zijn hand.
Sedert de 35 daarop volgende jaren behoorde hij tot onze trouwste en promptste medewerkers; honderden werken over geschiedenis en wat daarmee verband houdt werden door hem gelezen en nauwgezet gerecenseerd. Op 2 januari j.l. bij onze jaarlijkse redactievergadering was hij nog in ons midden. Enkele dagen later vernamen we dat het hem niet goed ging, weer enkele dagen nadien dat zijn toestand als hopeloos moest worden aangezien. Reeds op 21 februari kwam het einde.
Jozef Uytterhoeven werd te Aarschot geboren op 15 oktober 1890. In 1913 promoveerde hij te Leuven in de geschiedenis. Tijdens de eerste wereldoorlog was hij leraar aan de Belgische School te Tilburg. Na de oorlog werd hij benoemd tot leraar aan het Koninklijk Atheneum te Antwerpen; in 1937 volgde zijn bevordering tot prefect van het atheneum te Deurne, functie welke hij met grote zorg en bekwaamheid bleef waarnemen tot in 1945. Daarna nam hij gedurende een tweetal jaren de administratieve leiding waar van de redactie van ‘De Standaard’. Sedert 1924 was hij professor aan de Hogeschool voor Vrouwen, waarvan hij tot tweemaal toe (1926-'31 en 1936-'39) rector was. Gedurende twintig jaar vervulde hij de zware taak van secretaris van de Vlaamse Leraarsbond O.M.O. en sedert 1920 - d.i. bijna 40 jaar - was hem de wetenschappelijke leiding toevertrouwd der Verhandelingen van de Katholieke Vlaamse Hogeschooluitbreiding. Naar de K.V.H.U. ging misschien wel zijn grootste zorg, want Jozef Uytterhoeven was niet enkel leraar; hij was opvoeder van zijn volk in de idealistische zowel als in de practische betekenis van het woord. En hij was zulks met de inzet van zijn hele persoonlijkheid, volkomen bewust en bijna buiten mate bescheiden. Waar hij ook stond, hij stond er als Vlaming en als katholiek, vervuld evenwel van een breed humanistisch respect voor de opvattingen van anderen. Waar hij echter verdacht eigenbelang of liefdeloosheid ontwaarde placht hij - hoewel eerder zwijgzaam van aard - ongenadig zijn mening te zeggen. In de warme, viriele hartelijkheid van zijn stemgeluid lag de weerklank van zijn goedheid, zijn zielsadel en zijn morele integriteit.
Het is geen fraze als wij zeggen dat Vlaanderen armer is geworden door zijn heengaan.
De Heer schenke Jozef Uytterhoeven het verdiende loon voor zijn trouw, zijn onverdroten arbeid en zijn grote onbaatzuchtigheid.
Aan de dierbaren van onze betreurde vriend en medewerker betuigen wij ons kristelijk rouwbeklag.
Auteursrechtelijk beschermd