Het boek der psalmen, nevens de gezangen bij de Hervormde Kerk van Nederland in gebruik

nevens de gezangen bij de Hervormde Kerk van Nederland in gebruik

Geloofsforme ende Bekentenisse van ATHANASIUS, BISSCHOP VAN ALEXANDRIEN, Geschreven in 't Jaer na Christi geboorte 333.

1	SO wie wil saligh zijn, dien is voor alle dingh noodigh, dat hy het algemeyn geloove houde.
2	Het welck so wie niet geheel ende ongeschendt en bewaert, die sal sonder twijffel eeuwiglick verderven.
3	Het algemeyn geloove is dit, Dat wy den eenigen Godt in de Drieheyt, ende de Drieheyt in de Eenheyt eeren.
4	Sonder de persoonen te vermengen, ofte het wesen ende substantie te deylen.
5	Want het is een ander persoon des Vaders, een ander des Soons, een ander des Heyligen Geests.
6	Maer de Vader, Sone, ende Heyligen Geest, hebben een Godtheyt, gelijcke eere, ende gelijcke eeuwige heerlickheyt.
7	Hoedanigh de Vader is, soodanich is oock de Sone, soodanigh is oock de Heylige Geest.
8	De Vader is ongeschapen, de Sone is ongeschapen, de Heylige Geest is ongeschapen.
9	Onmetelick is de Vader, onmetelick is de Sone, onmetelick is de Heylige Geest.
10	De Vader is eeuwigh, de Sone is eeuwigh, de Heylige Geest is eeuwigh.
11	Nochtans en zijn 't niet drie eeuwige, maer een eeuwigh.
12	Gelijck oock niet drie ongeschapene, noch drie onmetelicke, maer een ongeschapen, ende een onmetelick.
13	Desgelijcks is de Vader almachtigh, de Sone almachtigh, de Heylige Geest almachtigh.
14	Ende nochtans en zijn 't niet drie almachtige, maer een almachtigh.
15	Alsoo oock is de Vader Godt, de Sone Godt, de Heylige Geest Godt.
16	Ende nochtans niet drie Goden, maer het is een Godt.
17	Alsoo is de Vader Heere, de Sone Heere, de Heilige Geest Heere.
18	Ende nochtans en zijn 't niet drie Heeren, maer een Heere.
19	Want gelijck wy door de Christen waerheyt bedwongen worden eenen yegelicken persoon bysonder, Godt ofte Heere te noemen:
20	Alsoo is ons oock door het algemeyn geloove verboden drie Goden ofte Heeren te bekennen.
21	De Vader en is van niemant gemaeckt, noch geschapen, noch gegenereert.
22	De Sone is van den Vader alleen, niet gemaeckt, noch geschapen, maer gegenereert.
23	De Heylige Geest is van den Vader ende den Sone, niet gemaeckt, noch geschapen, noch gegenereert, maer uytgekomen.

[p. 47]

24	So is daer dan een Vader, niet drie Vaders: een Sone, niet drie Sonen: een Heylige Geest, niet drie Heylige Geesten.
25	Ende in dese Drieheyt en is niet eerst, noch laetst; niet meest, noch minst.
26	Maer de gantsche drie persoonen hebben gelijcke eeuwigheyt, ende zijn henselven allesins gelijck.
27	Soo, dat alomme (gelijck nu geseyt is) de Eenheyt in de Drieheyt, ende de Drieheyt in de Eenheyt zy te eeren.
28	Daerom so wie wil saligh zijn, die moet aldus van de Drievuldigheyt gevoelen.
29	Maer het is tot de eeuwige saligheyt noodigh, dat hy oock de menschwerdinge onses Heeren Iesu Christi trouwelick geloove.
30	So is dan het recht geloove, dat wy gelooven ende belijden, dat onse Heere Iesus Christus Godts Sone, zy Godt ende mensche.
31	Hy is Godt uyt de substantie des Vaders, voor alle tijden gegenereert: ende mensch uyt de substantie sijner moeder, in der tijt geboren.
32	Volkomen Godt, volkomen mensche, hebbende een verstandige ziele, ende menschelick vleesch.
33	Den Vader gelijck nae de Godtheyt, minder dan de Vader nae de menscheyt.
34	Dewelcke hoewel hy Godt is ende mensche, so is hy nochtans niet twee, maer een Christus.
35	Hy is een, niet door veranderinge der Godtheyt in het vleesch, maer door de aenneminge der menscheyt in Godt.
36	Hy is een, niet door de vermenginge der substantie, maer door de eenheyt des persoons.
37	Want gelijck de verstandige ziele ende het vleesch, een mensche zijn: alsoo is Godt ende de mensche, een Christus.
38	Dewelcke geleden heeft om onser saligheyt wille, nedergedaelt is ter hellen, ten derden dage weder-opgestaen van den dooden.
39	Opgeklommen ten hemel, sitt ter rechterhant Godts des Vaders almachtigh.
40	Ende sal van daer komen oordeelen de levende ende de doode.
41	Tot des welckes komste alle menschen sullen weder-opstaen met haer lichamen.
42	Ende van hare eygene wercken rekenschap geven.
43	Ende die goet gedaen hebben, sullen in het eeuwige leven gaen: maer die quaet gedaen hebben, in het eeuwige vyer.
44	Dit is het algemeyn geloove: het welck so wie niet trouwelick ende vast en gelooft, die en sal niet mogen saligh zijn.