In memoriam pastoor J. de Meester
Op Nieuwjaarsdag 1990 overleed in zijn pastorie te Vivenkapelle/ Damme pastoor Joseph De Meester (o Waregem 9 april 1915).
Toen hij in 1965 pastoor geworden was van de O.L.-Vrouwparochie te Wulveringem, en in 1969 ook van de H. Audomarusparochie te Vinkem, ijverde hij niet enkel onvermoeibaar voor een feestelijke liturgieviering, maar ook voor het behoud, de restauratie en de verrijking van het kunstpatrimonium in zijn beide kerken. Bij hem waren de preekstoel en de kommuniebank inderdaad geen nutteloze kerkmeubels waarvan men zich zo vlug mogelijk wilde ontdoen.
Als verwoed paardenliefhebber richtte hij jaarlijks een grootse Sint-Hubertusviering met paardenzegening in, waarna hij met zijn allen doorheen zijn parochie trok.
De bescherming van het cultuurpatrimonium van huizen en hoeven van zijn tweelingdorp - door sommigen onhistorisch Beauvoorde genoemd - lag hem nauw aan het hart. Zijn werking werd hem door velen kwalijk genomen, en uiteindelijk is van de voorgestelde bescherming niet zoveel in huis gekomen, op een paar gebouwen na. Dit onbegrip voor geschiedenis en schoonheid heeft hem pijn gedaan.
Te Wulveringem was hij een gebuur van pastoor Louis Vanheule te Izenberge: twee verschillende karakters, maar toch met vele gemeenschappelijke trekken. Hij woonde ook niet ver van zijn broer René die te Oostvleteren veearts en burgemeester was, er de molen van Gijverinkhove had aangekocht en aan de gemeente geschonken, en er eveneens een grote verzameling landbouwmateriaal had bijeengebracht.
Maar na een verblijf van 22 jaar in de Westhoek, vond hij niettemin dat het genoeg geweest was. Hij verlangde naar een kleine pastorie bij een grote stad, en zo kwam hij in 1987 terecht in Vivenkapelle, dichtbij de parochie Sint-Kruis waar hij van 1962 tot 1965 onderpastoor geweest was en er nog vele vrienden telde. In zijn nieuwe parochie met het
Auteursrechtelijk beschermd
