Biekorf. Jaargang 87

[p. 95]

Drukker-uitgever Georges Beyaert uit Kortrijk

Georges (Joris) Vincent Eugène Louis Beyaert zag het levenslicht te Kortrijk op 21 mei 1856⁽¹⁾. Hij was de enige zoon geboren uit het huwelijk van Eugène (Roeselare 1810-Kortrijk 1879) en Hortense Deljoutte (Brugge 1818-Kortrijk 1896)⁽²⁾. Toen Eugène in 1879 overleed, nam de 23-jarige Georges de drukkerij en boekhandel van zijn vader over. Na Louis en Eugène trad met Georges de derde generatie Beyaerts de drukkerswereld binnen⁽³⁾. Op 1 augustus 1883 werd de zaak van de Grote Markt, nr. 45 naar de Jan Palfijnstraat, nr. 18 overgebracht. De drukkerij bleef dus in het stadscentrum gevestigd. Als firmanaam werd tot in de twintigste eeuw ‘Eugène Beyaert’ gebruikt.

Georges Beyaert blijkt een voorspoedig drukkersbedrijf te hebben uitgebaat. Dat Georges geen slechte zaken deed, kon opgemaakt worden uit zijn hoog belastingscijfer⁽⁴⁾. Ook het feit dat het gezin steeds enkele inwonende dienstmeisjes tewerkstelde, wijst erop dat de familie tot de welgestelde klasse behoorde⁽⁵⁾.

G. Beyaert was in Kortrijk vooral bekend als drukker-uitgever van katholieke kranten of bladen: de Gazette van Kortrijk (1876-1914), de Courrier de Courtrai et de l'Arrondissement (1876-1882), het Gildeblad der Ambachten, Neringen en Nijverheden van Kortrijk (1891-1907), De Kouter (1900-1902)

(1) Rijksarchief Kortrijk, Burgerlijke Stand Kortrijk, nr. 120, f. 42.

(2) Rijksarchief Kortrijk, Modern Stadsarchief Kortrijk, nr 7031, f. 77.

(3) Louis Beyaert (Brugge 1784-Kortrijk 1851) vestigde zich kort na zijn huwelijk met Sofia Joanna Carolina Feys op 21 april 1809, te Roeselare als ‘boekdrukker en boekverkoper’. Ten laatste in 1819 verliet L. Beyaert de Rodenbachstad en ging zich vestigen te Kortrijk aan de Leiestraat, nr. 45. Hij verwierf er een gekende drukkerszaak, die na zijn overlijden door zijn oudste zoon Eugène werd voortgezet. Op 2 september 1861 verhuisde men de drukkerij naar de Grote Markt, nr. 45. Tenslotte wordt over deze familie nog vermeld dat de befaamde architect Hendrik Beyaert (Kortrijk 1823-Brussel 1894), o.m. ontwerper van de Nationale Bank (1860-1864), een jongere broer was van Eugène en de oom van Georges Beyaert. Zie M. DE BRUYNE, De drukkers te Roeselare van 1810 tot 1830, Louis Beyaert- Feys en David Van Hee, - Biekorf, 1966, blz. 21-33.

(4) In de kiezerslijsten van 1 juni 1896, 1897, 1898-31 mei 1897, 1898, 1899 staat dat G. Beyaert jaarlijks 117,33 fr. belasting betaalde. Daarom had hij bij de gemeenteraadsverkiezingen recht op vier stemmen. Voor de nationale en provinciale verkiezingen mocht hij drie stemmen uitbrengen. Die bijkomende stemmen werden hem ook toegekend vanwege zijn diploma hoger middelbaar onderwijs. Rijksarchief Kortrijk, Modern Stadsarchief Kortrijk, nr. 2156, 2239 en 3239.

(5) Rijksarchief Kortrijk, Modern Stadsarchief Kortrijk, bevolkingsreg.

[p. 96]

en Vlasnijverheid en Landbouw (1892-1914)⁽⁶⁾. Regelmatig kreeg hij ook opdrachten van het Kortrijkse stadsbestuur. Voorts drukte hij verschillende werken en gedichten van Guido Gezelle en Pieter Theodoor Sevens⁽⁷⁾. Ook een tweede uitgave van De Bo's Westvlaamsch Idioticon kwam bij hem van de pers⁽⁸⁾. Wie een meer volledig overzicht wil verkrijgen van de productie van deze drukker, raadpleegt best de Catalogus van het fonds Joseph de Béthune⁽⁹⁾.

Naast zijn drukke beroepsbezigheden ontplooide G. Beyaert nog diverse nevenactiviteiten. Eind 1878 werd hij tot stadsbibliothecaris van Kortrijk benoemd door het (katholiek) stadsbestuur⁽¹⁰⁾. In 1881 werd hij ‘boekbewaarder’ van de plaatselijke Davidsfondsafdeling⁽¹¹⁾. Van 1891 tot 1895 was hij lid van de ‘Gilde van Ambachten, Neringen en Nijverheden van Kortrijk’. Rond de eeuwwissseling maakte hij deel uit van een comitee dat ijverde voor de oprichting van een gedenkteken voor Guido Gezelle te Kortrijk⁽¹²⁾. Van Georges Beyaert verschenen ook vermoedelijk enkele korte bijdragen in het tijdschrift Biekorf⁽¹³⁾.

Tenslotte was G. Beyaert ook nog echtgenoot en huisvader. Op 25 juli 1888 trad hij in het huwelijk met Marie Vanlerberghe (geboren te Wervik in 1863). Samen wonnen ze 7 kinderen.

Georges Beyaert overleed te Kortrijk op 27 december 1904 na een kortstondige ziekte. Hij was 48 jaar oud. Met hem verloor Kortrijk een dynamische en markante persoonlijkheid. De onderneming werd door zijn weduwe voortgezet.

P. Maes

(6) H. DEGRAER e.a., Repertorium van de pers in West-Vlaanderen (1807-1914), - Interuniversitair Centrum voor Hedendaagse geschiednis (Bijdragen 48), (Leuven-Parijs, 1968), blz. 271, 282-283, 301 en Stadsbibliotheek Kortijk, Gazette van Kortijk, 25 februari 1882, blz. 1a.

(7) G. Gezelle en P.T. Sevens leverden beiden talrijke artikels voor de ‘Gazette van Kortrijk’. Zie P. MAES, ‘De ‘Gazette van Kortrijk’ 1876-1893, (Onuitgegeven licentiaatsverhandeling, K.U.L., 1982), blz. 27-37 (Te raadplegen in de Kortrijkse Stadsbiblitheek).

(8) G. Beyaert maakte herhaaldelijk reclame voor deze studie in de Gazette van Kortrijk, o.m. in het nummer van 22 mei 1886, blz. 2c.

(9) P. VANCOLEN e.a., Catalogus van het fonds Joseph de Béthune, deel I: Boeken, (Kortrijk, 1982), 736 blz.

(10) Stadsbibliotheek Kortrijk, Gazette van Kortrijk, 21 dec. 1878, blz. 1d.

(11) J. BOETS, Gezelles leermaren, Journalistiek werk uit 1881, (Antwerpen, 1975), blz. 99.

(12) Stadsbibliotheek Kortrijk, Gazette van Kortrijk, 10 dec. 1899, blz. 2d.

(13) D CALLEWAERT, Biekorf 1890-1960, - Nederlandse Volkskundige Bibliografie, Dl. 8, (Antwerpen, 1969), blz. XVI.