Biekorf. Jaargang 84

Toen de Amerikaan brak zijne slaafse banden

Er zijn in de geschiedenis gevallen bekend van doodgeboren kinderen, die op mirakuleuze manier tot kortstondig leven werden gewekt, net voldoende om het sacrament des doopsels te ontvangen. Het onderwerp werd in Biekorf 1982 aangesneden, en speciale aandacht ging daarbij naar dergelijk gebeuren te Poperinge in 1479. Een gedicht door de Poperingenaar J.B. Roens (gedrukt te Ieper in 1688) en een gedicht door deken Lenaard de Bo werden in de hier bedoelde studie vermeld⁽¹⁾.

De Bo schreef zijn uitvoerig dichtstuk in 1879 ter gelegenheid van de vierhonderdste verjaardag van het wonderlijk gebeuren. Ook de driehonderdste verjaardag had minstens één dichter naar de pen doen grijpen, met name Karel Lodewijk Fournier (1730-1803) uit Ieper⁽²⁾. In deel VI van zijn Naergelaetene tooneelstukken en rymwerken (Ieper, 1820) vinden we op blz. 65-70 het gedicht Het doodgebaerde Kind, of driehonderdjaerige-jubelfeest, plegtiglyk gevierd tot Poperinge.

Fournier vertelt het wedervaren op een zo tamme manier, dat van de 154 verzen er nauwelijks één verdient aangehaald te worden. Om redenen die niets met verskunst te maken hebben, citeren we dan toch het merkwaardig slot van dit gedicht uit 1779:

Pop'ring, het is uw pligt aen Pop'ring te gelyken;
Die tot Marias eer en uit dankpligtigheid,
Den jubel heeft geviert met prael en heerlykheid,
Toen den Amerikaen geboeid aen voet en handen,
Ten spyt van Albion, brak zyne slaefsche banden.

J. HUYGHEBAERT

(1) L. VAN ACKER, Het doopsel aan doodgeboren kinderen, in Biekorf, 1982, blz. 416-420.

(2) Zie J. SMEYERS, Een ‘lochtbal’ schuilt in ieders hoofd, in Biekorf, 1983, blz. 76-79.