Toveres te Meulebeke
1829
Op 16 maart 1829 overkwam een bejaarde vrouw te Meulebeke het volgende: ‘De arme oude sloor was een harer bloedverwanten gaen bezoeken, en by hare terugkomst, zou zy onder den weg by eenen vriend wat gaen rusten, maer eylaes zy mist van deure, en gaet in het nevenstaende huys, waer van den bewooner in de nabyheyd op zyn land werkte; dezen de tooveres in zyn huys ziende treden, loopt ylings nae zyn huys, neemt de yzere blaespyp, slaet de oude vrouw de deur uyt tot op eenen mesthoop, alwaer hy haer laet liggen’.
De dader gaf als beweegreden te kennen dat al twee kinderen in zijn gezin kort na de geboorte waren gestorven, en ‘dit wierd aen de werken der tooveres toegeschreven en zyne vrouw andermael zwanger zynde, wilde hy de kracht der toovery afweêren’ (Gazette van Gend, 2 april 1829).
Een lichtelijk anders luidende versie van de gebeurtenis in hetzelfde blad op 9 juli, naar aanleiding van de uitspraak, op 19 juni, door het Hof van Assisen van West-Vlaanderen luidt als volgt:
‘Eene negentigjarige vrouw, kunnen met moeyte gaen, had te Meulebeke den naem van de zwagere vrouwen te betooveren; zy trad laetst in de kamer van eene vrouw die pas een kind ter wereld had gebragt. Nauwlyks word deze de oude vrouw gewaer of zy word schielyk met eenen hevigen schrik bevangen, springt uyt het bed en valt in stuypen. Men roept den man, die maer eenige schreden van daer was, ylings toeloopt, eene yzere blaespyp vastgrypt en de gewaende tooveres daer mede zoo geweldig slaet, dat hy haer den erm breekt. Twee weken naerdien had de oude sloor opgehouden te bestaen’.
Daar niet kon bewezen worden dat de dood door de slagen was veroorzaakt, kreeg de dader maar vijf jaar opsluiting.
J.H.
Auteursrechtelijk beschermd