Logeren te voet en te paard
In de jaren 1920 stond, onderweg Kortrijk-Harelbeke, onder de naam van een oude herberg en afspanning, met name In den Blaasbalg, geschilderd zwart op wit:
‘Men logeert te voet en te paerd’.
Er waren vroeger immers herbergen zonder afspanning waar men alleen ‘te voet’ (d.i. zonder paard) kon logeren. Andere herbergen waren gespecialiseerd op bereden reizigers: daar logeerde men enkel ‘te paard’. Sommige herbergen onthaalden reizigers zowel te voet als te paard. Franse uithangborden spraken ook van: ‘On loge à pied et à cheval’.
Door een reglement van 1589 werden de voet-en-paard herbergen in de kasselrijen van Zuid-Vlaanderen verplicht een tarief aan de poort uit te hangen. De aan te duiden prijzen waren alsdan:
Reiziger te voet: maaltijd 6 stuivers, logies 8 st.
Reiziger te paard: maaltijd 12 stuivers, logies 12 st.
Een kombinatie tussen maaltijd en logies van de twee kategorieën was niet toegelaten. Logies te voet was verbonden met de maaltijd van 6 stuivers, logies te paard met de tafel van 12 stuivers.
P.B.
Auteursrechtelijk beschermd