Biekorf. Jaargang 75

[p. 193]

[Nummer 7-10]

Bij onze vijfenzeventigste jaargang

Biekorf staat in zijn vijfenzeventigste jaar. Dat is tien jaar jonger dan hij, naar zijn geboortejaar bekeken, werkelijk is. Twee wereldoorlogen dragen er de schuld van. Op die breuk mag wel eens uitdrukkelijk gewezen worden. Bij de stichting in 1889-90 was Gezelle zestig en in volle bedrijf, hij legde toen de laatste hand aan de ‘Woordenwijzer over de tien eerste jaren van Loquela’ en werkte onverpoosd voort aan die aangekondigde ‘eigenvlaamschen Taalonthoudboek, wezende een vervolg op het vermaarde westvlaamsch idioticon van Pastor L.L. De Bo...’ De grote bundels van zijn tweede dichtbloei, Tijdkrans en Rijmsnoer, lagen nog in de wieg.

In de tien eerste jaargangen is Gezelle voelbaar en zichtbaar aanwezig in zijn eigen bijdragen in dicht en ondicht, maar ook in het werk van de verse krachten die rondom hem aan de slag gaan. En hij zou ook aanwezig blijven in de tweede en de derde leeftijd die de loop van zijn leer- en leesblad mocht meemaken. Authentisch zijn en blijven in alle bladzijden, zo was zijn raad en parool aan de mannen van het eerste berek: ‘dingen, zaken, waarheid, wezentlijkheid...’ Een woord dat de kracht van een verjongingsbron inhoudt.

Die aanwezigheid van Gezelle kon geen beter woordvoerder vinden dan Karel Debusschere die Gezelle en Biekorf kent als geen ander. Doorheen de afwisseling van tijden en mensen ligt in de 75 jaargangen een Westvlaamse continuïteit, aansluitend bij de herleving die Gezelle vóór de stichting van zijn ‘laatste’ blad, rondom hem had wakker geroepen.

Geen wonder dat Biekorf op zijn beurt in onze gouw levenwekkend zou werken. Toen de waardering voor ‘eigen

[p. 194]

aard’, eigen zaken, eigen huis en erve, ook in en door het onderwijs aan bod kwam, werd ons leer- en leesblad een dankbare toevlucht, een vraagbaak ook, en een zoete inval voor medewerking. De deur werd reeds wijder geopend door de stichting in 1939 van Westvlaamsch Archief voor geschiedenis, oudheidkunde en folklore, dat in zijn tweede jaargang door de oorlog werd onderbroken om in 1952 in Biekorf te worden opgenomen.

Bij het gewetensonderzoek in dit 75ste jaar zwemt één bekommernis boven: het ontbreken van een algemene wegwijzer, van volledige, systematische registers op die ruim dertigduizend bladzijden van de volledige serie. De jaarlijkse registers werden vanaf 1952 steeds vollediger uitgewerkt en zijn - per jaargang bekeken - zeer bruikbaar. De volledige volkskundige inhoud werd in 1969 door D. Callewaert bewerkt in het lijvige Deel VIII van de Nederlandse Volkskundige Bibliografie onder de leiding van Prof. K.C. Peeters. Deze uitstekende bibliografie is uiteraard beperkt tot de volkskunde. Blijven derhalve nog te bewerken de geschiedenis, oudheidkunde, familiekunde, oude en nieuwe taalkunde, naamkunde: gebieden die omvangrijk, steeds in het kader van Westelijk Vlaanderen, aanwezig zijn.

Juist die bekommernis voor de ‘tafels’ van Biekorf heeft de oudere leden en jongere vrienden van het Berek met elkaar in voeling gehouden en de koppen doen bijeensteken. Een uitwerking van die registers blijft punt één van het programma dat bij de hervorming van het Berek werd voorgedragen.

Dit bijzonder nummer in de 75e jaargang is een bundeling van bijdragen en mededelingen van de leden van het vernieuwde Berek.

L. Devliegher, voorzitter.

V. Arickx - M. Cafmeyer - L. Danhieux - K. Debusschere - C. Devyt - W.P. Dezutter - J. Geldhof - G. Gyselen - W. Minne. penningmeester - H. Stalpaert - L. Van Acker.

Redactie: A. Dewitte - A. Viaene.