Biekorf. Jaargang 60

[p. 192]

Vraagwinkel

Hondennamen

Uit Reinaert de Vos kent iedereen het hondje Cortoys, een winderig beestje dat bij voorkeur Frans sprak. Cortoys, al. courtoys = fr. courtois: hoffelijk, op fijne manieren gesteld.

In een refrein van 1568 treedt Nabelken op: ‘zynde een ghemeynen naem van kleyn Edel Joffrouwen Hondekens’. Een nobelken was dus een schoothondje.

Eigenaardig is, dat de weinige oude hondennamen in onze literatuur ontnomen zijn aan de hoge sfeer, de adel. In de 19^e eeuw en later ging de voorkeur ook dikwijls naar hoge waardigheden en de hond gehoorzaamde aan de roep: Baron, Duc, Marquis, Pacha, Mirza, Sultan. Terwijl de dichters van de Romantiek een gevoeliger naamgeving ontwierpen. Bestaat er een overzicht van die naamgeving?

v.s.

Plaat van de mestrapers

De straten van Brugge werden vroeger rein gehouden door de ‘meschrapers’ ofte mestrapers. Deze werden vanaf 1775 officieel aangesteld door de meesters van de Armkamer en kregen een plaat die zij droegen als kenteken van hun functie. Door de nieuwe inrichting van de stadsdienst op 1 januari 1865 verloren de oude mestrapers hun inkomsten en werd hun plaat een antiquiteit. Is er nog ergens zo'n plaat bewaard? Er moeten platen van verschillend type bestaan. Het aantal mestrapers was 587 in 1775 en 250 in 1856.

d.b.

Italiaanse vestingbouwers in Vaanderen

Volgens Fierens-Gevaert (Le Flambeau 1923, I 204) werd Gianfrancesco Cantagallina door de groothertog van Toskane naar Vlaanderen gezonden waar hij een tiental jaren als vestingbouwer werkzaam is geweest in het begin van de 17^e eeuw. Vermoedelijk heeft hij gewerkt onder Spinola bij het beleg van Oostende. Nadere gegevens over deze ingenieur zouden welkom zijn.

Gianfrancesco was een broeder van Remigio Cantagallina († 1624), die als graveur een naam heeft gemaakt.

h.a.

Snoek voor de prinsen

In verband met de vraag in Biekorf (hiervoor blz. 125) betr. snoeken als geschenk aan prinsen in de middeleeuwen, kan ik verwijzen naar mijn (weldra uit te geven) opstel over de van Rolleghems waarin ik o.m. vermeld dat er te Ardooie, in de troebele oorlogsjaren der 17^e eeuw, meer dan eens snoeken present werden gedaan aan de hoge legerkatten die op doortocht waren in de streek.

L. Van Acker.

Het zwaard van Pieter Lanchals

Het zwaard van Egmont (waarover Biekorf hiervoor blz. 157) doet me denken aan dat van Pieter Lanchals: is het nog bewaard in de St.-Sebastiaansgilde te Brugge? De familie had het aan die gilde geschonken, zo heb ik vroeger horen vertellen.

v.b.