Biekorf. Jaargang 45

Boekennieuws

J. Lavalleye. Hans Memling. Brugge, Gidsenbond, 1939. 80 bl., 34 ill. 7 fr. Er bestaat ook een Fransche uitgave.

Ter gelegenheid van de groote Memlingtentoonstelling te Brugge, werd de aandacht gevestigd op dezen echt Brugschen meester van Duitschen oorsprong. Over hem bestaan lijvige geleerde werken. Niet iedereen heeft den tijd en de gelegenheid deze werken te lezen; daarom gaf de Gidsenbond een uiterst interessant werkje uit, van de hand van een vakman D^r J. Lavalleye, lector aan de Universiteit te Leuven en conservator bij de Koninklijke Musea voor Schoone Kunsten te Brussel. Al het hoofdzakelijke en belangwekkende over Memling en zijn kunst is er in samengevat. Het boekje is onderverdeeld in negen hoofdstukken: een korte levensschets, zijn jeugdwerk, zijn werk voor Brugge en voor den vreemde, zijn Madonnas, zijn portretten, de italiaansche invloed op Memling, Memling's kunst en zijn invloed.

[p. 199]

Tot slot hebben we een korte boekenschouw, die den weg wijst voor verdere studie.

Alwie met vrucht de tentoonstelling wil bezoeken, mag niet nalaten eerst dit boekje te lezen.

J.D.S.

C. Loontiens. Les derniers moulins à vent dans l'arrondissement d'Ostende. Oostende, 1939, 68 blz. met 7 linos van R. Buys.

Windmolens en zeilschepen, die sedert eeuwen de goedkoopste krachtbron gebruikten, zijn aan het verdwijnen. Het snelle tempo van het moderne leven verdringt deze oude, maar trage overblijfsels uit het verleden, die zooveel bijdroegen tot de schoonheid van het landschap en van de zee.

De verdienstelijke stadsbibliothecaris van Oostende heeft, in zijn arrondissement, een onderzoek ingesteld naar de nog bestaande windmolens. Hij heeft er nog twee en twintig gevonden waarvan er nog vijftien draaien; daaronder zijn er twee die nieuwe wieken hebben van het verbeterd model uitgevonden door den Nederlandschen ingenieur Dekker, waardoor ze met veel zwakker wind kunnen draaien dan tot nog toe het geval was.

Overal heeft Schrijver inlichtingen ingewonnen bij molenaars over den toestand in het molenbedrijf.

Vele molens hebben geen wind genoeg omdat er te dicht gebouwd werd. Maar de grootste oorzaak van de verdwijning is de mededinging van de groote maalderijen; bijna al de molenaars zagen zich verplicht een motor te koopen om ook te kunnen malen bij windstilte: wanneer nu de windmolen groote herstellingen vraagt, schrikt men terug voor de hooge kosten, met de motor alleen wordt voortgewerkt en de windmolen vervalt en verdwijnt.

Dit kort werkje is een zeer gedocumenteerde bijdrage tot het treurig windmolenvraagstuk in onze gewesten.

J.D.S.