Om te weten wat Vlaamsch is.
We zeiden tegen iemand, en die was een beleerd man: - Wat zeg'-je van dat vlaamsch op zijn Standaardsch, nl. in een opgevinge van drie redenen stond er: achter de eerste reden ‘en van een’, achter de tweede ‘en van twee’, en achter de derde ‘en van drie’ (= et d'une, et de deux, et de trois)!!! Hij keek op... of dit geen vlaamsch was? - Inderdaad, zei hij aanstonds zelve nu, een Vlaming zou zeggen: ‘is een, is twee, is drie’; het andere is fransch. - Evenwel hij trok het hem lijk aan: jamaar, zei hij... onder beleerde lieden... valt er toch eenige eenheid en beschaafdheid van taal aan te nemen? - Ja, was ons antwoord, doch daarom niet 'en verfransching; deze is ontvolksching, en dood.