De betalingen die de pachter aan zijnen eigenaar verschuldigd stond, deed hij gemeenlijk met klinkende munte, soms ook met stoffelijke ware. Uit de aanteekeningen die het familieboek bevat, kunnen wij te wete komen hoe hoog de landspachten ten dien tijde beliepen, welke weerde beestiaal, granen of andere waren hadden.
‘In 1691 gepacht 7 en half ghemeten lands aen 10 p.p. 't gemet.’
Dat was omtrent 24 franken voor een gemet.
‘In 1711, vercocht 3 ghemeten lant aen 23 ponden grooten vlaemsch 't gemet.’
Dit miek omtrent 580 franken onzer hedendaagsche munt.
‘Ten jare 1709 gelevert een coey voor dese parochie gepresen 144 p.p.’
Dat is zoo iets als 325 franken.
‘In 1709 gelevert tot Veuren twee rasieren en drie spynt messeljoen à 70 p.p. de rasiere, compt 190 p.p. 10 sc.’
Of 158 franken de raziere; op het zelfde tijdstip gold een raziere peerdeboonen maar 16 p. 6 sc. 6 deniers parisis.
‘Ten jaere 1711 hebbe gelevert een osse ten dienste van trouppen naer Ypre gepresen 8 pond grooten.’
In hedendaagsche munt omtrent 216 franken.
‘In 't jaer 1710 gelevert een sooger calf aen den Heer prelaet van Eversam, in betalynghe van myn lanspacht op 't jaer 1709 en 1710.’
‘Op den 21 Febr. 1712 ontfaen van Jaecques Schipman 13 pp. over 13 jaer verloop van een paer spooren genomen tot 20 scel. parisis ider paer by jaere dat is geldende syn leen groot twee ghemeten inde west lange veure, prochie van Oostvleteren.’
‘Hebbe gecocht eene caespasse in den copdagh van Corn. Beudaert tot Crombeque voor 7 pp.’
Omtrent 16 franken.
‘Vercocht (1691) 550 fagoten tot 12 p. 12 sp. het hondert.’
Dat zou omtrent tien centiemen het stuk uitmaken.
Het familieboek van Haghebaert behelst menige aanteekeningen die betrek hebben op den toestand van het weder of den goeden of slechten uitval van den oogst. Daarmêe toch is de akkerman met recht het meest bekommerd. Ook als iets merkweerdig onder dit opzicht voor handen kwam, teekende Jacob het zorgvuldig op als memorie voor syne naercommers:
‘In 't jaer Ons Heeren 1701 heeft op den nieudag Besnydenesse Ons Heeren wat in den avont ghedonderd en gheblixemt en 't selve