De Belgische Illustratie. Jaargang 13

[p. 297]

[Nummer 38]

Terechtstelling der moordenaars van Alexander II.

De russische vorstenmoordenaars hebben reeds op Goeden Vrijdag van dit jaar hunne misdaad met het leven geboet, onder den toeloop van duizenden nieuwsgierigen, die dit schouwspel onder de diepste stilte kwamen bijwonen. De vijf veroordeelden Jeliakof, Russakof, Kibaltsjitsj, Michaelof en Sophie Peropfskaia hebben niet veel tijd gehad om zich op de eeuwigheid voor te bereiden, hetgeen de eerstgenoemde en ook de vrouw minder noodig oordeelden, daar zij ten stelligste geweigerd hadden van de diensten der russische popen gebruik te maken. De dag hunner terechtstelling was in de russische boofdstad door kennisgevingen aan alle hoeken der straten openbaar gemaakt en reeds om negen uur was het werk der gerechtigheid volbracht.

terechtstellg der moordenaars van alexander ii.

De veroordeelden zaten op twee karren, met den rug naar de paarden gekeerd en sterk aan handen en voeten gebonden. Onder dezen laatsten gang werden onophoudelijk de trommen geroerd om alle mogelijke manifestatiën te voorkomen. Op het executieplein wachtte de beul hen af. Allen waren vaalbleek en hadden in het aangezicht des doods die stoutmoedigheid verloren, welke zij bij hun proces hadden ten toon gespreid. Met het zwarte bord op de borst, waarop de woorden Tsari Outbilsa (vorstenmoordenaar) stonden, en overigens gekleed in de

[p. 298]

uniform der dwangarbeiders, werden zij naar het schavot geleid, waar reeds vijf stroppen in gereedheid waren gebracht. Elk der veroordeelden werd daar voor den schandpaal geplaatst, zoo als in Rusland gebruikelijk is, en eerst toen zwegen de trommen om de voorlezing van het vonnis mogelijk te maken. Onder nieuw tromgeroffel naderden daarop vijf russische popen in kerkelijk gewaad en elk met een kruisbeeld in de hand, om het den ter dood veroordeelden te kussen aan te bieden. Niemand hunner onttrok zich aan de laatste daad van eerbied jegens den God, voor wien zij weldra zouden verschijnen. Alsnu werd hun gelegenheid gegeven van elkaar afscheid te nemen, dat zij op de meest hartelijke manier doen, waarna de popen het schavot verlaten en de beul zijn werk begint. Hij treedt op Kibaltsjitsj toe en werpt hem een grijs linnen hemd zonder mouwen over het hoofd; daaraan is een kap vastgemaakt, die het gelaat volkomen bedekt. Zijne helpers doen het zelfde bij de vier andere veroordeelden, maken daarna de stroppen om den hals vast, en eenige oogenblikken later bengelen de lichamen in de lucht. Tot tweemaal toe brak de strop, waaraan Michaelof hing, door de schuld van den beul, die zich door dronkenschap op deze strafoefening had voorbereid en dus alle vastheid van hand miste. Na verloop van 20 minuten was het vonnis ten uitvoer gelegd en verwijderde zich de menigte even stil als zij gekomen was.