|
| |
| |
| |
Het Nederlandsch en de Basterdtaal
't Is Nederlandsch in waarheidsmin te ontgloeijen,
Te erkennen dat geluk en welvaart groeijen,
En dat eerlang verlichting weêr zal bloeijen
Maar duisternis en domheid defenderen,
Den geest der eeuw gedurig denigreren,
Verdraagzaamheid pedant'lijk acosteren,
't Is Nederlandsch verlichting te verbreiden,
Het onderwijs milddadig te verspreiden,
Voor 't nageslacht een' heilstand te bereiden,
| |
| |
Maar kennis slechts voor zich te reserveren,
Beschaving en verlichting arreteren,
Om rondom zich moutons te zien brouteren,
't Is Nederlandsch, getrouw aan woord en eeden,
Nooit van het pad der vroomheid af te treden,
Bij schijn van eer geen arglist ooit te smeden
Maar op den ramp van and'ren speculeren,
Den braven borst koelbloedig ruïneren,
Niet door verlies, maar fraude bankroeteren
't Is Nederlandsch tot Godsdienstoefeningen
Met godsvrucht in den tempel in te dringen,
Om 's Heeren lof te hooren of te zingen,
Maar ijverig de tempels frequenteren,
Om den amant daar in te rencontreren,
En rendez-vous te zamen te fixeren,
| |
| |
't Is Neêrlandsch, waar barbaren 't land verdrukken,
Voor vreemden zelfs de zegepalm te plukken,
En Christ'nen aan de slavernij te ontrukken
Maar 't vaderland uit baatzucht te quitteren,
Om zich voor 't geld bij Turken te engageren,
En tegen Griek en Christen te marcheren,
't Is Nederlandsch, door ed'le zucht bewogen,
De zed'lijkheid en onschuld te betoogen
Des ramp'lings, voor zijn' regter neêrgebogen,
Maar uur op uur hardnekkig staan brailleren,
Steeds op een niet spitsvinnig ergoteren,
En jugen en cliënten ennuyeren,
't Is Nederlandsch 't regt naar de wet te schikken,
Om de ondeugd van de misdaad af te schrikken,
En elke daad getrouwelijk te wikken
| |
| |
Maar, in den waan van hooger te plaiseren,
Justitie en convictie violeren,
In hoop van groote employen te attraperen,
't Is Nederlandsch, bij nachten en bij dagen,
Den kranken kunst en hulpe toe te dragen,
En weêr den bloei van 't leven te doen dagen
Maar ziekten doen door onkunde empireren,
Den lijder, wien natuur reeds ging sauveren,
Met droguen in het graf precipiteren,
't Is Neêrlandsch, dat zich elk aan 't eigen houwe,
Zijn' eigen grond en akker zelf bebouwe,
En overal de huw'lijkspligt en trouwe
Maar alles links en regts te seduiseren,
Zijn' buurman in een hert te transformeren,
En zich op die prouessen nog vanteren,
Gend.
D.
|
|
Auteursrechtvrij