Het Belfort. Jaargang 8

[p. 85]

Onze Brabançonne

Getrouw aan eigen Vlaamschen landaard,

Verknocht aan Belgie's wet en recht,

Ontplooien wij den fieren standaard

Waar zich de zwarte Leeuw op recht.

Wie om ons krijgsbanier vergâren,

Een broederbond, gesloten hand in hand, -

Zijn trouw, gelijk ons vaadren waren

Aan Godsdienst, Taal en Vaderland.

Ons vaadren waren koene helden

Geharnast in hunn' wil van staal.

Hun Goedendag in Kortrijks velden

Herwon ons erfgrond, recht en taal.

Zij waren trouwige onderdanen

Maar duldden geen oneedlen slavenband.

Wij volgen waar zij 't voetspoor banen,

Getrouw aan Koning, Taal en Land.

Wij vragen aan geen Seine-boorden

Een strijdlied voor het Vlaamsche volk.

Wij zingen vaderlandsche akkoorden

In Vlaandren's taal, ons hartetolk.

Wij deinzen voor geen roovershorde

Wier woeste kreet bedreigt met moord en brand;

Wij gaan ten strijd voor recht en orde,

Voor Godsdienst, Taal en Vaderland.

[p. 86]

 

De Hemel ziet ons manlijk streven

 

En hoort wat leuze ons lied belijdt.

 

De Hemel zal de zege geven

 

Aan wie voor 't goed manhaftig strijdt.

 

Hoog onze Vlaamsche vlag geheven!

 

Doe elk van ons het heilig woord gestand:

 

‘Tot aan den dood getrouw gebleven

 

Aan Godsdienst, Taal en Vaderland!’

 

 

 

D^r H. Claeys,

 

Lid der Koninklijke Vlaamsche Academie.