Bataafsche liederen, voor vaderlandsche jongelingen en meisjes

[p. 91]

De weldenkende Bataafsche jongeling.

Wijs: O François marebant au Combat.

Ik ben de Zoon van een Bataaf:

De Vrijheid is mijn eer,

Ik ga haar dienen, niet als slaaf,

Maar grijp het blank geweer.

Uit liesde voor mijn land,

Dat is mijn duurste pand!

Voor 't land waar in ik 't licht genoot,

Trotseer ik staal en lood. (bis)

't Zijn lafaards die, om geld of goed,

Zich houden bij den Disch,

Alleen gebrek aan deugd en moed,

Baardt hun die hindernis.

Wat is er op deeze aard,

O Belgen Kroost! meer waard

Dan uwe Vrijheid, waar bij 't goud,

Hoe schoon, geen proef behoudt. (bis)

[p. 92]

 

Dat oude Grijsaards, afgeleeft,

 

Zich kluistren aan den haart;

 

Maar hij die jeugd en kragten heeft,

 

En nog het huis bewaard,

 

Wanneer 't de Vrijheid geldt,

 

Verdient met regt gesteld

 

Bij 't laage volk, dat Land en Staat,

 

Voor 't zelfbelang versmaadt. (bis)

 

 

 

Welaan dan jonge Landgenoot!

 

Koom volg mij op mijn spoor,

 

Voeg u naast mij, o Belgenloot!

 

Bij Neerlandsch Heldenkoor.

 

Men sterst doch vroeg of laat,

 

Koom, sneef dan voor den Staat,

 

Of keer met roem en Krijgsmans eer,

 

Tor uwe Vrienden weêr. (bis)

 

 

 

Wat wederhoud u, is 't de kost,

 

En 't ongemak van 't veld?

 

Wie heeft u van den dwang verlost,

 

Wie Vrijheid weêr hersteld!

 

Was 't niet den stonten Gal?

 

Koom, volg in dit geval,

 

Zijn Mannenschreên; geen tegenspoed

 

Weêrhield zijn Heldenvoet. (bis)

[p. 93]

 

Terwijl de guure Wintervorst,

 

Het al in ys herschiep,

 

Was slegts zijn koets den glazen korst,

 

Waarop dien Krijgsman sliep;

 

Hij lag, bij 't buldrend weêr,

 

Zich op den stroohalm neêr,

 

Een linne tent - een dak van riet,

 

Meer had uw Broeder niet! (bis)

 

 

 

O! had de Gal dat leed ontzien,

 

Waar was uw Vrijheid thans?

 

Voor eeuwig zaagt gij ze u ontvlien;

 

Voor eeuwig dook haar glans.

 

Maar neen: standvaste moed

 

In leed en tegenspoed,

 

In honger, koude en vuur en staal

 

Schonk hem den zegepraal. (bis)

 

 

 

Welaan, men volg zijn Heldenschreên!

 

Men wijk hem niet in deugd,

 

Maar deel met hem de Krijgstrofeen!

 

Koom Vaderlandsche jeugd,

 

Wanneer 't de Vrijheid geldt,

 

Zij elk Bataaf een Held,

 

Maak, maak U land den eernaam waard,

 

Dat het nog Helden baardt. (bis)