Bataafsche liederen, voor vaderlandsche jongelingen en meisjes

[p. 58]

Aan de nagtegaal.

Wijs: Maudit Amour, Raison Severe.
Uit de opera: Le Peintre Amoureux.

Zing nu, Bataafsche Nagtegaalen,

In Vrijheids lucht, een Vrijheids lied.

Zingt vrolijk in de groene daalen,

groene daalen,

Hoe vrij de Vrijheid thans gebiedt, (bis)

Zoo vrij als gij, o Philomeelen!
Mag nu de Belg, bij 't snaaren streelen,

O zangertjes, in 't mollig groen,

Zijn vrije toonen klinken doen! (bis)

[p. 59]

 

Zing, zing mij voor, o schelle zanger!

 

Hier aan de zij van Philida,

 

Verstrek ik u ten toon vervanger,

 

ten toon vervanger,

 

En volg uw stoute zangen na. (bis)

 

Hoor, blonde Philis! hoor hem zingen!

 

O puik der woudbewoonelingen!

 

O Philomeel! wie volgd uw toon,

 

Zoo Godlijk vrij, zoo Godlijk schoon! (bis)

 

 

 

'k Mag nu, ontdaan van slaafschen kommer,

 

O ja! mijn Vaderland is vrij!

 

Uw toon beluistren in den lommer,

 

in den lommer.

 

Een hart, gewijd aan slavernij, (bis)

 

Kan nooit dat zagt genoegen smaaken;

 

Of van dat godlijk zangvuur blaaken,

 

O Philida! dat ons ontgloeid;

 

Hier, waar de Boom der Vrijheid bloeid. (bis)

[p. 60]

 

En eischt de Vrijheid dat wij scheiden,

 

Wanneer zij mij roept in 't geweer,

 

Dan zal mijn Philis mij geleiden,

 

mij geleiden,

 

Tot aan het bloedig bed van eer; (bis)

 

Dan zak ge, o Nagtegaal! uw toonen,

 

Tot roem van Vrijheids echte Zoonen,

 

Doen klinken door het groenend woud,

 

Tot gij ons in triumf beschouwd.

 

 

 

Doch, moet ik voor de Vrijheid sneeven,

 

Treft mij of gonzend lood, of staal,

 

Wil dan om mijne lijkbus zweeven,

 

lijkbus zweeven,

 

En zing een treurlied, Nagtegaal. (bis)

 

Kweel dan: Hier ligt een Belg begraven,

 

Hij stierf voer Vrijheid, e Bataven!

 

Genoeg, met hem viel dwinglandij.

 

Hij stierf voldaan, want; bij stierf vrij!