Band. Jaargang 18

[p. 81]

[Nummer 3]

[Voorwoord]

TOT DE BIJZONDERSTE GEBEURtenissen van einde februari-begin maart behoort ongetwijfeld de algemene zitting van de regeringsraad met de daarbij horende openingsrede van de Gouverneur-Generaal. Reeds bij andere gelegenheden had de heer Cornelis verklaard dat hij ons aan een klare, duidelijke en concrete taal zou gewennen. In de hem eigen realistische en directe trant wees de Gouverneur-Generaal op het feit dat een land sterk moet zijn door deze drie elementen : zijn bevolking, zijn economie, zijn instellingen.

Een gezonde en krachtige bevolking; een jong, onderwezen, werkzaam en voorspoedig volk; een volk dat één is voor het uitbouwen van een duurzaam werk, in orde en kalmte.

Een economie, die steeds vooruitgaat, ondanks hoogten en laagten; een economie met mogelijkheden die stoutmoedige projecten op lange termijn, en namelijk het tweede Tienjarenplan, wettigen.

Instellingen die sterk geschraagd worden vanaf de grondvesten tot aan de top, en die aan ieder der machten initiatief en actie verzekeren onder de waakzame controle van een ingelichte bevolking. Instellingen die steunen op een sterke, samenhangende en ervaren administratieve structuur.

In deze redevoering van het gezond verstand heeft het Hoofd van Kongo de weg van de evolutie klaar en duidelijk uitgestippeld. Al wie het goed meent met de toekomst van dit land moet dit realistische document, dat in het nederlands en het frans werd uitgegeven, minstens aandachtig lezen en bestuderen. De Kongo van morgen zal zijn wat wij allen, blanken en zwarten, ervan zullen maken door onze arbeid, onze fierheid, onze volharding en de loyauteit waarmede wij de aangegeven weg eendrachtig zullen volgen.

[p. 82]

Samen met de heer Cornelis wensen wij hier vandaag ook hulde te brengen aan de nagedachtenis van de onlangs overleden Gouverneurs Generaal, de heren Jungers en Ryckmans. De huidige Gouverneur-Generaal heeft zijn verdienstelijke voorgangers in volgende bewoordingen herdacht:

Beiden hebben hun leven gewijd aan Kongo en Ruanda-Urundi en hebben deze gemerkt met de stempel van hun sterke persoonlijkheid.

Na zijn beste krachten te hebben gegeven aan de organisatie en de sociale ontwikkeling van de voogdijgebieden, begon de h. Ryckmans, in 1934, het langste mandaat van gouverneur-generaal dat Kongo gekend heeft.

Zijn mandaat aanvangend midden in de grote crisis, vond hij er de gelegenheid te tonen hoezeer hij begaan was met de vooruitgang van de minst bedeelde klasse en namelijk de plattelandsbevolking: hij was een der voornaamste promotors van de landbouwstand.

Gedurende de tragische dagen van 1940. verpersoonlijkte hij de geest van de weerstand, waarmede hij heel Kongo wist te bezielen, niet alleen de rangen van de Openbare Weermacht, die zich met roem zouden beladen, maar ook de rangen van allen die bescheiden hun werk voortzetten: de verbetenheid waarmede Kongo de doelstellingen verwezenlijkte die onze geallieerden ons hadden voorgelegd, wekte de bewondering van de ganse wereld.

De h. Jungers volgde hem de 1ste januari 1947 op, na 35 jaar verdeeld over een volledige loopbaan in de magistratuur en de administratie van Ruanda-Urundi.

Met zijn buitengewone werkkracht en zijn besluitvaardigheid leidde hij de Kongolese ekonomie naar de verbazende ontwikkeling die, volgens zijn edelmoedige opvatting - zijn laatste rede herinnert er ons aan - de sociale en politieke ontwikkeling van het land moest mogelijk maken.

Zowel de heer Jungers als de heer Ryckmans hebben ook meer dan eens hun sympathie betuigd voor ons tijdschrift. Beiden hebben niet nagelaten om naar best vermogen het gebruik van het nederlands in bestuurszaken te bevorderen. Hun omzendbrieven dienaangaande zijn hiervan een blijvend bewijs. Wij kunnen en mogen ook niet vergeten dat de heer Ryckmans, niettegenstaande zijn ziekte, in oktober j.l. nog heeft medegewerkt aan ons speciaal halfeeuwfeestnummer door het leveren van een bijdrage over de vooruitzichten geboden door de kernenergie aan de overzeese gebieden.

Eerbiedig verwijlen wij bij de nagedachtenis van twee grote ambtenaren die de beste jaren van hun leven aan het welzijn van dit land en zijn bevolkingen hebben gewijd.

BAND