Band. Jaargang 15

[p. 98]

Prauwen op de Stroom
Kleine fuga bij een film van Gerard Deboe

Kongo, de evenaar, de wildernis, de wouden,
lemen gehuchten, ver en eenzaam van elkaar.
Maar neen, hier is 't genadig dorp van riet en hout.
De wegen zijn van water. De prauwen zijn gemeerd.

Tussen de oevers van de wolken
vloeit breed de Kongostroom.
Voor immer en altijd verbindt de waterweg
de harten en de verre dorpen.

Men is niet arm, zo rijk aan veren en weelderig getooid,
wanneer de volle prauw gepeddeld wordt naar 't feest.
Bezweer de geesten van de stroom, gij fetischpriester op de boeg,
gij die met lenig lijf op peddelrhythmen wiegt.

Breed als de stroom de vreugde, maar smal de prauw,
klein schietspoel op een groots getouw van water,
- de zwaluw van de stroom en al die rechte pennen
die rhythmisch 't water slaan, Yambaho, naar 't feest,
Yambaho, Yambaho, naar 't feest.
De armste zwarte man is rijk aan 't hart van allen,
zo in die feestdos en die dunne prauw van niets.

't Gebrande continent is eindloos hard en grauw,
maar hier, gevat in ruime en kalme horizonnen
spiegelt een holle hemel zich sinds eeuwen in de stroom.

Met andre zwarte mensenvrachten klieft de prauw het water.
Het kannibalenoffer wordt een spel en dans:
nochtans wie overwonnen werd vaart mede naar de dood.

Een ranke prauw en zoveel wraak, gespeeld, maar lief aanvaard.
Toon dan de man, die sterven zal, het tuig
waarmee gemarteld wordt en zege wordt gevierd.

De armste man is rijk aan zijn gedanste spelen,
zo samen op de stroom in die vertrouwde kleine prauw.

[p. 99]

 

Tussen de bronnen, de bergen, de oerwouden

 

en de uiteindelijke diepe oceaan,

 

zwelt steeds de stroom van een oneindig vasteland

 

tussen oorsprong en vervulling.

 

 

 

De peddels zijn met palm gesierd,

 

Ziet in de spiegel van het water,

 

de simple prauw lijkt wel een feestelijk karveel,

 

de tamtam bromt van lenig handgeroffel.

 

 

 

U, kleine zwarte vrouwen, ook u wacht de vervulling:

 

ergens aan de oever staat de bruigom van uw droom.

 

Een bruidhart danst bedeesd, maar 't stamhoofd is uw hoede,

 

vrouwen en vrienden zijn uw plechtig feestgeleide.

 

De Kongostroom, het leven zijn diep en donker, in een slanke prauw

 

varen kleine vrouwen naar haar bestemming.

 

 

 

Onder water gladde vissen.

 

boven water gladde prauwen

 

en dat brede eenzaam stromen

 

maar geen enkel eenzaam hart.

 

 

 

De gazellen van het water,

 

zij, de prauwen op de stroom,

 

gaan in hun waterdorpen schuil.

 

Over Kongo, over alle leven,

 

donkert het vlug.

 

 

 

Maurice Roelants.