Band. Jaargang 14

[p. 276]

Nieuwe verzen

De danser

De maan hangt doodstil in de tropennacht
en straalt haar raadsels langs de dorre stammen
Het hout kreunt in de vuren op het gras
en slaat hoog op in kronkelende vlammen.

Plots klinkt, als trommelvuur, het hel geroffel
aan alle hoeken van het negerkamp;
de danser slingert door de koortslianen
het krimpend lichaam in de houtvuurdamp.

Het rode lavazand verschroeit de voeten;
de mond bezweert de werpspies en het vuur,
de vingers springen langs de brede tongen
en werpen schimmen op de bergrotsmuur.

Dan slinkt de gloed. Driemaal springt hij weer op
en gaat dan liggen in het smeulend gras.

De maan hangt doodstil over het moeras.

Pieter Geert Buckinx