Band. Jaargang 12

[p. 167]

Sonnet voor Monseigneur Louis de Bourbon

Gebonden aan de waterval,
Neen, aan de bron des levens,
De eeuwenoude cirkelgang,
Die bloem en blad doet beven.

Gebonden aan wat nederstort,
Neen, aan wat klimt ten hemel!
De popel vlamt hoog in mij op,
Ik leef in zijn gewemel.

Het droef mysterie van het hart,
Neen, 't blijde van te streven
Naar het beleven van de smart,
Om slechts in Hem te sneven,
Gebonden aan de waterval,
Neen, aan de bron des levens!...

A.K. Rottiers