Arsenaal. Jaargang 1

Lied zonder zin

Ik ben een wrak, dat elken dag
nog dieper zinkt in goor.
En onverschillig lacht om al
wat reeds m'n hart verloor.

Ik kreun onder den zwaren last
van steeds verlangend vleesch;
- dat keer op keer m'n wil verwint -
waar 'k nimmer van genees.

Ik haat mezelf en vraag alleen
te leven zonder doel.
Ik zie toch nooit een uitkomst meer,
en ploeter... in den poel.

M. Van Craeyvelt.