Arsenaal. Jaargang 1

Hoe kan ik...

Hoe kan ik 't wonder van je hart begrijpen?...
- Steeds was 'k alleen, en zonder droom -
een vrucht, die nimmer kwam tot rijpen -
En dat bewust zijn, maakt me loom -

Hoe kan ik jouw verlangen raden
Mijn hart dat geen begeeren bergt
is als een Kerk - koud, en verlaten -
Ik weet dat ook dit eenmaal sterft.

Mijn handen tasten in het ijle...
Is het een afweer of een wenk?
Geluk komt dan soms ook een wijle
(als iemand me wat teerheid schenkt).
Zoo leef ik stil, bijna verlaten.
Geen sterveling die 't leed kan raden.

Lo De Lombaerde.