Arsenaal. Jaargang 1

Fabel.

Een vos zag eens een beeld,
Zeer kunstiglijk gesneden,
Hij schouwde 't aan van boven tot beneden
En sprak: ‘'t Is wonderschoon
En naar den besten zin
Doch.... 't heeft geen hersens in’.
Ach, moest de vos nog leven
Aan hoeveel menschen zou hij 't zelfde prijsken geven?
Want in veel hoofden die men ziet:
Gefriesd, gefronst, en 't haar vol krullen
Zitten van binnen anders niet
Dan prullen.

Lode Ter Wilgen.