Apollo's vastenavond-gift. Voorzien met de nieuwste en aangenaamste minne- harders- en bruylofs gezangen

De weenende Laura.

Stem: Blydschap van my vlied.

GOden kan het zyn, Dat de Mans de Vrouwen
Laten zoo in pyn, Drukken en benouwen!

[p. 68]

 

'k Meend zy waren staag Tot een Vrouw genegen;

 

Maar eylaas! hoe traag Was hy, ja heel tegen.

 

Hoe ik het aanging; Hoe ik hem ontfing;

 

Noit ontfonkten ik zyn hert: Nogtans zag hy wel,

 

Hoe myn ziel met kwel Tot zyn min getrokken werd;

 

Maat hoe dat ik meer zugte,

 

Hoe Tyter meerder vlugte

 

Van my, liet my eenzaam staan;

 

Hoe ik hem meerder vleide,

 

Hoe hy te eerder scheide, Latend' Laura vol getraan.