Apollo's vastenavond-gift. Voorzien met de nieuwste en aangenaamste minne- harders- en bruylofs gezangen

Gezang van Satyr.

Stem: Al ben ik schoon liefje niet magtig ryk.
Of Daar kwam 'er een Vrouwtje van Wyk.

GY dertele Meisjes, gy weelderig goed,
Wat is 't, dat uw van my vluchten doet?
'k Ben immers volmaakt, 'k ben immers volmaakt
Daar 's niet aan myn lighaam, dat ymant laakt.

Myn hoorns die heb ik met Bachus gemeen,

En hair (als Apollo's) onbesneên.
't Fatzoen van myn baart, 't fatzoen van myn baart,
Dat heb ik van onze Godt-Pan bewaart.

Myn altydt gespannen en styve snaar,

Is Meisjes, by u luid' staag goe waar:
Uw Herders zyn slap, uw Herders zyn slap,
Zy spillen ten eerst'al haar koopmanschap.

Daar is niet een kuiltje in 't heele woudt

Dat 'k met myn hoosje niet heb bedout;
Als ik Amaril, als ik Amaril,
Of ymandt anders hadt na myn wil.

'k Heb lest Ismênis op eene togt

Wel neeg'maal in haar kamer bezogt,
Nog was ik zoo fris, nog was ik zoo fris,
Als zoo een die nooit gebezigt is.

[p. 55]

6.

Myn vlokkige billen, en hairige vel,

 

Dat warmt uw' loddrig' meisjes zoo wel:

 

Het koestert zoo zoet, het koestert zoo zoet,

 

Weg kalen Herder, weg naakt en bloedt.