Apollo's nieuwe-jaers-gift. Deel 2

Betoverende oogen.
Herders zang.

1.

ALs ik aanzie de glans van uw bruyn

oogen,

Word ik in het diepste van myn ziel

bewoogen,

Als ik aanzie de glans van uw bruyn

oogen,

Word ik in 't diepste van myn ziel gewond,
Want uw afwezen ach dat doet my sterven,
En uw zoet byzyn dat maakt my weer gezond.
Mogt ik van u eens wedermin verwerven,
Geen meer Contentement ik in de weereld

vond.

[p. 148]

 

2.

 

Ach! Coridon wat vind gy in myn oogen,

 

Hebben die door schyn uw jeugdig hert

 

bewoogen,

 

Een jonge maagt word ligtelyk bedroogen,

 

Als wanneer men haar met trouwe dienst

 

bemind,

 

Hier om zoo moet ik uw gezelschap

 

schouwen,

 

Schoon gy zyt nogtans myn alderbeste

 

vrind,

 

Geloof my vry, het zal u niet berouwen,

 

Stroo en 't vier men selden goet by een

 

bevind.

 

 

 

3.

 

Schoon dat ik leef gelyk een Salamander,

 

Ik bemin u lief, maar niet een ander,

 

Schoon dat ik leef gelyk een Salamander,

 

Die zig zelf begaf in 't midden van 't

 

vier,

 

Schoon Kind en wilt myn daarom niet

 

verstooten!

 

In het minnevier vind men altyd plaisier,

 

Ja zelfs in de Hoven van de Grooten,

 

Maar niet zoo opregt als op het velt alhier.

 

 

 

4.

 

Is 't dan opregt, myne getrouwe Herder!

 

Blyft by my schoon lief en zoekt niet

 

verder,

[p. 149]

 

Is 't dan opregt, myne getrouwe Herder!

 

In het groene woud zoo schenk ik u myn

 

trouw,

 

Speeld Herders speelt op uw schalmey en

 

fluiten,

 

Ter eeren voor deez' jeudige Man en

 

Vrouw.

 

Wilt al u droefheid hier buiten sluyten,

 

En weest nu t' zaam verblyd, bevryd van

 

druk en rouw.