| |
| |
| |
Keur van Ambachten voor een Bruigom.
Vois: Rigodon.
Wyl gy u stelt tot trouwen,
Wil dog myn les onthouwen,
Dat gy dus leeg zoud leven;
En laat het nooid beschaden,
Legt 't niet ligtlyk neer:
Te schieten, dikwils laaden
| |
| |
Een Koopman zyn in wynen,
Wil nimmer karig schynen,
Flux in het vat kund steken
Dog nimmermeer ontbreeken
Een van Sint Josephs orden,
Als gy een gat zult boren,
Dat gy 't vermaak woud agten
Somtyds een vaars te slagten
Als gy het lam wilt keelen,
| |
| |
['t Welk u nooit moet verveelen]
Of Brader ooit wilt worden
Maek ligt, [want 't is uw orden]
Laat 't vet u nooit ontbreeken,
Heel wel aan 't spit te steeken,
En 't Ambagt gaan hanteeren
Waar van ge uw wihst moet hoopen,
Steeds wel vast met twee knoopen.
U meer vermaak kan geven,
| |
| |
In 't midden regt naar binnen,
Of anders blyft uw linnen
Om door de zee te zeilen,
Pas d'havengrond te peilen
Wanneer gy moet, kund regten.
Of anders zyt ge een slegte
Hebt gy vermaak de in 't vissen,
Zoo laet het nooit missen,
Al eens hebt uitgetrokken,
Dat 't visje graag wil slokken,
| |
| |
U meer vermaak kan geven,
Zoo neem tog, al uw leven,
Die in het hol moet vlieden,
Moet steeds punt kunnen bieden;
Als gy 't wilt maar ziet.
U is, met zaat of kogelen
Als gy hun wilt verrassen
Wilt daar altyd op passen,
Een schrik voor den gezonden,
Maar helper voor gewonden,
Zy net, als gy zult laaten,
| |
| |
Uw wiek, [want dat kan baten]
Bewaaren voor 't verslappen
U nooit een pyl ontsnappen
Tot schermen u gaan zetten;
Eer ge een stoot verspilt,
Wilt uw postuur wel houwen,
Uw kling steeds, onder 't douwen,
Met iet of wat te schryven,
| |
| |
Uw Inktpot van zyn leven,
Altyd die inkt mag geven,
In 't geen gy neemt ter handen,
Want 't strekt u steeds tot schande,
Half afgedaan, nooit steeken,
Laat u nooit lust ontbreeken,
|
|