Apollo's nieuwe-jaers-gift. Deel 2

[p. 40]

Lof des huwlyks.

1.

STrooit nu mirth en rooze blaedren
Op de zagte legerstee,
Daer de Liefde doet vergaedren

Deze wel vereende twee.

Vrolykheid sluit zorgen buiten!
Laet de nagt zelfs de ogen sluiten

Van de Sterren en de Maen!

't Ligt zal hun wis tegen staen,

Van dees altoos gloejende ogen,
Vol van schoonheid en vermogen.

2.

Laet hen dartlen naer behaegen.

Tot de Liefde, afgeslooft,

Door een storm van minnevlaegen,

Arm door arm legd onder 't hoofd.

Eer zy liefde, eer zy vreede!
Eer zy eendragt! die met reden

Door de trouw twee harten bind,

Wiens gelyk men zelden vind.

Welvaert, schoonheid, deugd en luister,
Houd den nazaet uit den duister.