| |
Hylas en Clarinde.
Stem: Ik brengt u op een Dronkje.
Myn Zielvermaek Clarinde?
Ach! wierd het my gegeven,
Met u in d'Eght te Leven,
'k Boog my steets naer uw zin. Bis.
'k Zou met myn gantsche Leven,
Dat ik O! Ziels vriendin;
Ey kom, myn Lief Clarinde,
Gun dat ik u eens vin. Bis.
'k Viel neder voor uw Voeten,
'k Zou my met Eerbied buigen,
Myn schat, myn Hoogste vreugd. Bis.
| |
| |
Maer zagt! ik zie haer komen,
Daer langs die groene Bomen,
Ik spoed my derwaerds heen;
'k Zal haer terstont omhelzen,
In 't groen van deze Elzen,
Met smeken en gebeen. Bis.
ô Wensch van myn gedagten,
Waer op myn zinnen wagten,
Myn Troost, myn Uytverkoren!
Waerd gy voor my geboren:
Ik zou niets meer begeren,
De Doot zou my nauw weren,
De Nyt; mag met haer Tanden,
Elk zoeken aen te randen,
Op my heeft zy geen Vat. Bis.
'k Zou my gelukkig agten,
En steeds u wil betragten,
Toond my slegs Wedermin. Bis.
| |
| |
Wie zou die hier verwagten?
'k Was hier na toe getreen
En wat in 't Groen te rusten,
Myn Zoetste Lief Clarinde,
'k Ben bly dat ik u vinde:
Myn Wensch was maer alleen,
Om te off'ren aen uw voeten,
Laet ik uw gunst maer Winnen,
Ik zal uw Schaepjes weyden,
En met vernoeging leyden,
Ik voel myn Hart bestreden
Gy hebt myn Ziel doorwondt,
| |
| |
'k Wil u myn gunst toedragen,
En Minnen 't aller stondt.
Om Steeds met u te Leven,
Als eens gezind van Aerd;
Ik Wensch dat onze dagen,
Geen droefheit mag najagen,
Maer al wat vreugde baerdt.
Myn Lieve Ziel, Clarinde!
'k Wensch ons zal zyn gegeven,
Steeds eens gezind te leven,
'k Wensch ons niets zal ontbreken,
Maer dat we ons zien ontsteken,
Lang door een zuiv're Min:
In kort ons zien verblyden,
Door Vrugten naer ons zin.
|
|