Apollo's nieuwe-jaers-gift. Aen het bekoorlyke Hollandsche jufferschap. Deel 1


Aen Izis. Stem: Philida laest neergezegen &c. 1. IZis, oorzaek van myn Minne, Gun my weer het zoet Geluk,
[pagina 135]
Dat ik, Schoone Herderinne Met myn mond uw Lipjes druk; Myn hoop is op u Min gegrond, Gan dat ik de Nectar van uw Lieve Mond, Zuigen mag Nagt en dag: Dan weet uw Minnaer nooyt van geen geklag. 2. Dan blyf ik ziel togend hangen, Aen uw Lely blanken hals, Aen uw Roos Couleurde Wangen, Op uw Boezem zagt en Mals. In verrukking op gevoerdt, Tot gy door Medogenheit eens werd geroerdt, My in noodt, Van de Doodt Ret, en koesterd in uw heven schoot, 3. Want myn Ziel, de Borst ontslopen Door een Diepe Minne wondt; Zweeft, en sluipt, en zoekt een Open Op den Oever van uw Mond, Daer zy uwe Ziel ontmoet, En met Duizende van teere Zugjes groet;
[pagina 136]
Die het hart, Hoe benart, Doen Verkwikken van zyn Minne Smart. 4. Maer als gy den Amber waesem Door veel kusjes zonder tal, Inblaest door uw zoeten Aesem, Ach myn Izis Lief! hoe zal Ik beschryven al het zoet, Daer gy dan een Minnaers borste meede voedt Engelin! Uwe Min Voerd my als ten Hemel in. 5. Dus doet gy me op nieuw herleven Door de Glans van uw Gezigt, Om nog andermael te Sneven Door een felle Minne schigt. Maer vergun my Schoone Zon, Dat indien ik (als het eens gebeuren kon) Ander werf, 't Leven derf, Dat ik in uw lieve Boutjes Sterf.