| |
Nieuwejaers zang.
Stem: Maekje klaer, &c.
NIeuwe Jaer, Nieuwe Jaer,
Door dat verbruyde geven,
Daer Ellik Eist, en niemand schenkt:
Een mensch zou Schrikken als hy denkt,
Om nog een Jaer te leven.
Zoo Deftig staet zyn wezen:
Hy maekt een Droevig compliment,
En geeft u dan een Oortjes prent,
Daer kunje 't breeder Lezen.
Men zou van angst schier pissen:
Hy spreekt u van zyn Waekzaemheit,
Wanneer men 's nagts te slapen leyd,
| |
| |
Maer ey zie, Maer ey zie,
Die u weer aen zal klampen;
Gy moet, het zy u leet of Lief,
Iets geven aen den Olydief,
En vulders van de lampen.
'k Ben vervaerd, 'k Ben vervaerd,
En kop te laeten Schêren;
Den Barrebier wenst u veel heyl,
Hoog en dier, Hoog en dier,
In grappig duits, betuigen,
Hoe hy u Ryk en Zaligh wenst;
En ondertussen, heel ontmenst,
Komt hy u 't bloed afzuigen.
Hoorje 't wel! Hoorje 't wel!
Daer trekt men aen de bel:
'k Begin al weer te vreezen!
Het zyn de Mannen met de Schael,
Daer in te geeven, maekt niet kael,
't Is voor de Armes-Weezen.
| |
| |
Op het lest, Op het lest,
Komd nog een grooter Nest,
Van grage Nieuwjaers Zangers;
De Torenwagter, en Tamboer,
Provoost, de Drommel en zyn Moer,
Daer ik naeuw in myn bankjen zat,
Of Hondenslager eyschte wat,
Ik dagt schier te bezwyken.
't Koffyhuis! 't Koffyhuis!
Daer is het ook niet pluis,
Daer weet men ook van fooyen;
Men wenst U straks ook Nieuwejaer,
Je moet al viel 't u nog zoo zwaer,
Iets op het Schenkbord gooyen.
Houje een Meid? Houje een Meid,
Al riep uw beurs reets ach! en wee;
Je moet een Ducaton of twee,
Hun in de klauwen douwen.
| |
| |
Maer dit al, Maer dit al,
Het zweet breekt my al door myn Vagt,
Van angst, myn stem verliest haer kragt,
De Droes mag langer Zingen.
|
|