Apollo's nieuwe-jaers-gift. Aen het bekoorlyke Hollandsche jufferschap. Deel 1
(1745)–Anoniem Apollos Nieuwe-Jaers-Gift. Aen Het Bekoorlyke Hollandsche Jufferschap.–
Auteursrechtvrij
[pagina 108]
| |
Het is vreuchden of verdriet,
Dat moet ook den andre smaeken,
Want de liefde dat gebied.
2.
Ziet men het niet vaek gebeuren,
Dat 'er meenig eenzaem zucht;
't Eenzaem weesen dat doet treuren,
Meenig zucht vliegt na de Lucht,
Meenig maegt van vyftien Jaeren,
En nog meer wel resolveert;
Denkende zoo ik moet paeren,
Is het best vroeg geprobeert.
3.
't Huwelyk booven al verheeven,
Ja van God selfs ingesteld,
Overtreft het eenzaem Leeven,
Schoon dat Heer oom aers verteld,
Aen zoo meenig Maegd haer Ooren,
Om te worden een Bagyn:
Neen ik mag 'er niet van hooren,
't Is veel beter Bruid te zyn.
4.
Ja zoo ver de Paus zyn Moeder,
Niet en had geweest de Bruid;
Waer kreeg Roomen soo een hoeder?
Ja de werelt stierf wel uyt,
Daerom prys ik deese Lieven,
Die hier zitten in het groen,
| |
[pagina 109]
| |
'k Hoop den Hemel sal 't believen,
Daer zyn zeegen toe te doen.
5.
Besje mee zou nog wel trouwen,
Ja al was sy Hondert Jaer.
Wat kan liefde niet al brouwen,
Zeyde lest een beste Vaer?
En hy zag van 't trouwen koomen,
Een oud wyf zeer grys van Hair,
Want zy had een Knegt genoomen,
Oud omtrend de twintig Jaer.
6.
't Oud Wyf zey en sprak ten Lesten,
Ik heb drie vier Mans gehad,
De leer Jongens zyn de beste,
Ach! zy had dat wel gevat.
Nu hier van genoeg gezonge,
Weder na dat lieve paer;
Niet te oud of niet te jonge:
Ach! zy lyken by Malkaer.
7.
Veel geluk dan nieuw getrouwde,
Bruidegom en Juffrouw Bruid;
'k Wens dat gy meugt zaem veroude,
Na Gods wil en syn besluit;
En de vreese Gods beminnen,
Meerder als het Aerdse Goed;
Soekt vry schatten te overwinnen,
Maer meest die de ziele voet.
| |
[pagina 110]
| |
8.
Ik wensch de Ouders Nicht en Maegden,
En de vrienden veel geluk;
'k Wens den Hemel al haer daegen,
Haer bewaer voor angst en druk;
Ja dat zy zoo mogen bloeyen,
Eeven als een jonge Boom,
Die men ziet zyn takken groeyen,
Aen een klaere water stroom.
9.
Dan so zal dit Huwelyk weesen,
Als een Hemel seer verblyd;
En gy Bruid'gom die voor deesen,
Roosen plukte in die tyd:
Wild nu zulke Roosjes plukken,
Op dat gy u Min versagt;
Dog wilt haer niet te seer drukken,
Als zy u al eens toelagt.
10.
Maar geen quid pro quo te geeven,
Simplex est composita;
't Is probatum al zyn Leeven,
Dit Resept te volgen na.
Ziert de Bruid met Silvre Lovr'en,
En Bruids Kamer met Lauwrier;
't Zal de Bruid'goms hert betov'ren,
En de Bruid vol Minnevier.
11.
Ach! hoe smaken duisent Kusjes,
| |
[pagina 111]
| |
Aengenaem en zoet van geur,
Die de Bruid zal krygen flusjes.
Doet de grendels voor de Deur.
Ach! hoe smaekt dien gulde Nectar,
Daer Jupyn heeft om gevryd.
Zoent haer, vat haer, kust haer, likt haer,
Alle dingen heeft zyn tyd.
12.
Gaet nu aen het Kinder teelen,
Op dat gy nog metter vaert,
Ietwes krygt om mee te speelen,
Swinters Avonds aen den haert;
Om u in u oude daegen,
Door die telgen van geneucht,
't Huwelyk niet te doen beklaegen,
Dat 't begin was van u vreuchd.
13.
'k Wens den Heer, u wil bewaeren,
En bekroonen uwen Staed,
Met zyn zeegen langen Jaeren;
En hier namaels uit genaed',
U des Heemels vreuchd vereeren,
Die des Werelts overtreft,
Daer de Engelen kwinkeleren,
En elk een Gods lof verheft.
|
|