Apollo's nieuwe-jaers-gift. Aen het bekoorlyke Hollandsche jufferschap. Deel 1

Rigaudon.

ELisae lieve Zielvrindin,
Die door een gloed van ted're Wedermin,
Myn wellust wekt uyt blakende ingewanden,
Gy sloeg u Armpjes om myn leen,
Ons Zieltjes smolten onder een,
Terwyl, Terwyl
Uw Lonkende Oogjes branden,
Verrukt Verrukt,
Door zoete Dartelheen,
Als 't poesle schootje ontvong myn Liefdens

offerhande,

Nooit werd ik moe gekust!
Om Roosjes van uw Mond te plukken,
Gy zult myn in uw armen drukken,
Tot dat de Dood,
Met eenen schoot,
De Lamp myns Levens blust:
Dan zal de Min,
Myn Engelin,
Nog in myn schim herleven:
En als een zoelen weste windt,

[p. 74]

 

Eliza die my teer Bemindt,

 

Met zagt gebaer,

 

Door 't golvend hair,

 

Van uw Gekrulde lokjes zweven.