Apollo's nieuwe-jaers-gift. Aen het bekoorlyke Hollandsche jufferschap. Deel 1

Drinklied.

Stem: Schoon dat ik onder 't Groen.

1.

GEen grooter vreugd op Aerd,
(Wat dat men ook mag raezen)
Als Wyn, uyt schoone glaezen,
Gedronken by den haerd,
Geen grooter vreugd op Aerd:
Wie zou zich niet verheugen,
Als hy met Frisse teugen,
Dat heerlyk Druivensop,

[p. 43]

 

Mag zuigen? Tap eens op,

 

En laet ons nog eens klinken,

 

'k Verlang alweer nae drinken,

 

Ik wagt het van uw handt,

 

Myn keel schreeuwd Moord en Brand.

 

2.

 

Geef vry een Vollen bak,

 

Wat doeje? Drinkje Rooye?

 

Dan zal ik met u pooye,

 

'k Houw van geen Berserac

 

't Soet, maekt de Maeg te zwak:

 

Zy smeerend met Syroopen;

 

Men ziet het wel aen 't loopen,

 

De Wyn die schynd puur Taey:

 

Maar Frisse Rooyen Baey!

 

Is krachtig, en smaekt geurig,

 

En maekt de zinnen Fleurig,

 

Hoe Heerlyk kleurtse in 't Glas!

 

Ey Hospes, schenkt eens ras.

 

3.

 

Nu halte, voor een poos,

 

Ik wou nu wel eens Rooken,

 

Kom, elk een pyp ontstooken,

 

'k Heb hier iets in myn Doos,

 

Dat Ruikt gelyk een Roos.

 

Tabak uyt lange pypen,

 

Dat kan de zinnen Slypen,

 

My dunkt men Discoureerdt,

 

Wel tienmael zoo geleert,

[p. 44]

 

Wanneer der onder 't Rooken,

 

Van zaeken word gesprooken:

 

De Reuk zelfs van dat kruyt,

 

Die lokt de Geesten uyt.

 

4.

 

Maer eerst nog eens in 't rond,

 

Een voldertje geschonken,

 

En Rustig uyt gedronken:

 

Want, met een drooge mondt,

 

Is 't Rooken niet gezondt.

 

Zie zoo dat geeft genoegen:

 

Men kan niet altyd ploegen;

 

Maer als men 't wachten kan,

 

Zoo moet men nu en dan,

 

Zig eensjes Diverteeren:

 

(Dat is nootwendig Heeren,)

 

Want alles wat me hier heeft,

 

Is dat men Vrolyk leeft.