Apollo's nieuwe-jaers-gift. Aen het bekoorlyke Hollandsche jufferschap. Deel 1

[Wanneer de Winter neemt begin]

Stem: Wat is 'er meerder Vreugd op Aerd:

1.

WAnneer de Winter neemt begin,

Myn Vriendin;

Al wat het ooge kan behaegen;

Al wat korts aerdig stond op 't veld,

Legt door 't verloop des tyds geveld,

En door de Winter neergeslaegen.

2.

Kom Schoone voegt u aen myn zy,

Weegt met my,

Hoe snel de Jaeren vliegen heenen:

En duld niet dat uw Groene tyd,

Dus langer vrugtloos henen glyd:

Want Schoonheyd is zoo haest verdweenen.

3.

Des neemd u Levens Zoomer waer,

Word een paer,

Siet Hemel, Aerd, en al hun deelen,

Siet Boomen, Bloemen, Kruiden aen,

Al moet het dog door Min bestaen,

't Wil alles Kussen, alles teelen,

[p. 32]

 

4.

 

Dan geeft den Hemel soete lugt,

 

Die 't al bevrugt:

 

Dit zyn dan uwe beste daegen.

 

Als 't Aerdryk zyne schoot ontsluyt,

 

En trekt de geest ten wortel uyt,

 

Dan wil de Zoomer vrugten draegen.

 

5.

 

Al 't geen door Lugt en Water zwiert,

 

Al 't Gediert;

 

Als 't Vischje huppeld op zyn vinnen,

 

En als de wilde Voogel zingt,

 

Het woeste woud-gedierte springt,

 

Dan noopt hun soete lust tot minnen.

 

6.

 

Wel aan dan myn Clorenia,

 

Rekt het Ja,

 

Niet tot den Winter van uw leeven;

 

Want zoo gy heden merken meugt,

 

De Winter heeft nog Vrugt nog Vreugt,

 

Als 't Jawoord word te laet gegeeven.