|
| |
Oly-podriego,
Voorzien met Allerhande spreukjes.
Rondeel, op de Druyl-Oors.
Wat schort 'er, niet te Spreken?
't Za lustig Drinkt eens om,
Ay breng me eens, Repje kom,
Ik Smoor schier van het Spreken.
| |
Thuyn-Stukje.
Een Thuyn een schoone Thuyn vol rariteyten,
Den een kanze bepissen en d'ander magze bescheyten.
| |
| |
| |
Op een Juffrou die een Gaatje in myn Kous Stopten.
Schoon dat ik u Bedank, voor 't Stoppen van myn Kous,
Dat is hier niet genoeg, ik moet u Kunst betalen,
'k Kom t'Avond aan u huys, vermits ik ben goet Vrous,
Daar zal ik u de Winst in uwe Schoot doen dalen.
| |
Antwoort van de Juffer.
Indien gy, als gy zegt, my wil myn Konst betalen,
Dan kom ik t'Avont wis, en waag met u de Kans,
Daar kunt gy zo gy zegt, myn Arbeyt betalen,
Toont dan u Manne Kragt, vermits ik ben goet Mans.
| |
Aan Grietje die het zelve mede Begeerden.
Grietje wil med' van Pietje, op haar wat hebben Gedigt,
| |
| |
Grietje loof ik, meent dat Pietje al 't Digte valt zo ligt,
Waar ik door het eerste Digten niet al te moe;
Grietje, ik zouw zo op jou Digten
Dat gy kreeg een schreefje toe.
| |
Een ander aan dezelfde Juffer, op 't zelfde Voorval.
Gy wilt, dat ik op u myn Liefste wat zou Digten,
Als ik het u Verzoek, en Klage van myn Pyn;
Zo kan ik op u niet, in 't minste wat verrigten,
Laat ik op u Verzoek, dan nu u Digter zyn.
| |
Inval.
De grootste Rymer en de kleynste Gek,
Schreef eens een Schilder op een Hek,
En in dat Schryven kakte een Oyevaar in zyn Bek.
| |
Op Klaar en haar Vaar.
Al wat gesproken wort, zy Klaar,
Is Leugenagtig of 't is waar;
| |
| |
't Is waar zy Guurt, Klaar spreekt waaragtig,
Want Klaar en haar Vaar zyn Leugenagtig,
't Is waarheyt of 't is leugen Guurt,
Dat jy jou Kamertje verhuurt,
Zo lang 'er Bartholomeesjes bennen.
| |
Vraag aan myn gedaan.
Gy Vraagt waarom ik zoek,
Een Vrou klyn van Postuur,
Ik zoek zo 't kan geschien,
't Kwaat over 't Hooft te zien.
| |
Op een vies Klopje.
Juffrou Klopje, zou jy wel gedogen,
Dat ik wat Hembden op jou Zolder mag drogen?
Ja Buurvrou Katryn, maar het moesten Vrouwe Hembden zyn;
Want ik mag de lugt van Mannen niet ruyken;
Een uur daar naa, ging zy met Pater Jaques duyken
Op 't zagte Ledekant, was dat niet vrembt?
| |
| |
Toen kreegze reuk en smaak van Pater Jaques Hembt.
| |
Aan Lesbia Stare Jubes Nostrum semper.
Hoe komt dat gy altyt gebiet
Myn Haan te staan, of 't wil of niet,
Myn Lesbia, gelooft voor wis,
Dat hy nog Duym, nog Vinger is,
Die Regt zig op wanneer hy wil,
Deez' als hy Kan, aars legt hy Stil,
Maar Vraagt gy my, waar door en om,
| |
De Haan in 't Hennetje.
De Haan die treed de Hen met scherp geveerde Spooren,
Op 't breed scheringryk gebergt verwekt de Goôn tot Tooren,
Wierd ik ook eens getreen eer ik kwam te sneuvelen,
Was 't klaagend verzoek van non oui op scherpe Heuvelen.
Dit is een loopje van de Haan en 't Hennetje,
In een gevlogte Bennetje.
| |
| |
| |
Aan de over Zoete Juffrou, Mejuffrou.
Ik bid, weest niet vervaart,
Al ben ik grof van Vuysten,
Van Spieren en van Knuysten,
Ook Dik en lang van Leên,
En Hart en Styf van Zeen',
Gy zult 'er niet van Sterven,
Want weet het grootste Vat,
Noyt groter Kraan en hat,
Maar dat die zouden Laten
Als wel het grootste Vat,
Want 't Spreekwoort dat dryft boven,
Een grote Ton daar mag 't op staan,
Een Reysje meer ter Kraan te gaan.
| |
Het Water, Pater- en Kater-Stukje.
Ik mag geen Wyn, zy Tryn, maar drink veel liever Water,
Dat 's waar zy Neel, maar dat met Kneel gekookt is, vatjet Pater?
| |
| |
Heeroom omhelst de Kat, en Tryn hout het met de Kateren,
En driemaal overgehaalde gedisteleerde Wateren.
| |
Aan Juffrou. N.N.
Gy hebt myn Kous Gestopt, van Oude Kennis wegen,
Ik ben u Dankbaar voor die Gunst,
Als gy ook wederom, om 't Stoppen bent verlegen,
Ik Stop wel Kunst om Kunst.
| |
Op een Spinnende Boerin.
Hier spint men Vlas, en daar haspelt men Garen,
En daar speelt Tys met zyn Wyf,
Op het aambeelt van ontelbare Snaren.
| |
Aan de Zoete Juffrou.
Gy zegt myn Zoetertje, van Aart zeer Kout te zyn,
Dat Baart myn Smerts genoeg, en al te groten Pyn,
Ik vin ook in der daat, want ik raak u nimmer aan,
| |
| |
Of ik voel dat al myn Leên, terstont daar Styf van staan,
| |
De Zoete-Koek.
Jan Zoet kwam van de Reys, en bragt zyn Huysvrou Koek,
'k Hou meer, zy Tryn zyn Wyf, van voering uyt de Broek;
Jan zagt, zo gy myn weer met Koek komt te belonen,
Zo zal ik u met regt een kromme Koekoek kronen.
| |
Aan Galathea.
Een hart verandert eens om 't Jaar,
Zyn Hoorenen zomen wert gewaar,
Maar Galathe u lieve Man,
Die krygter dagelyks nieuwen an.
| |
Aan twe Overschone Buur Juffrouwen.
De Droes die mogt de Broek hier houwen,
Heel Stemmig in een effe Plooy,
Daar ik des s'Morgens twe Jonk- Vrouwen,
In 't Hembt zie Springen uyt de Kooy,
Twe Maagden wiens gelyk niet Leven,
Van Schoonheyt in het gantze Land,
Wiens Ogen al die Lonkjes geven,
| |
| |
Een yder steken in den Brand,
Wiens Boezems als 't Albastert Trossen,
Dat oyt Karvana over Zont,
Wiens Wangen zyn de Regte Rossen,
Daar op een Minnaar Zylt te Gront,
Wiens Lipjes geen Koraal en Wyken,
Nogtans 't alder Witst Yvoor,
Wiens Lonkjes 't Geelste Gout doenstryken,
Door 't Schitteren van een Zonnen Gloor,
Wiens Ogen 't zwaarste Git doen doven,
Waar uyt Cupido de Poetzen speelt,
Want het is zeker te geloven
Daar meden alle Harte steelt,
Noyt zet ik eens myn Vengster open,
En laat 't Gezigt wat wyder gaan,
Ag myn! ik moet 't zo dier bekopen,
Want 't doet myn Stom en Stokstyfgaan,
Daar sta ik dan gelyk Verwezen,
En Staröog wat ik Sarren mag,
Maar Leyder 't kan myn niet genezen,
Al Tuurden ik den gantzen dag,
Ik zie haar Hoofden çierelyk Hullen,
De Boezem rygen naar om Hoog,
Maar dat Gezigt maakt Styve prullen,
Heel zelde blyft het Hembt dan droog,
Wil dit gebruy nog langer duren,
Zo moet ik enen Wyder B....,
Want die Brits door 't stadig schuren,
Verloren heeft zyn Voering doek.
Het is een Mens om Dol te maken,
| |
| |
Passeren als een Tantalus,
't Gezigt daar van, en niet te smaken,
Ik Sterf veel Liever nu als flus,
Neen, ik tey veel liever weer aan 't Varen.
Eer my de Klippen op het best,
De Broek die valt daar ligt te sparen,
Want niemant wort daar aangehest,
Of gy moet willen schoonste Schapen,
Uw Venster sluyten digt en vast,
Op dat ik niet weer zouw staan Gapen,
Al durent met een styven G...,
Of heb gy lust om myn te plagen?
Dan Wens ik al de Bomen Groen,
Dan lach ik met die zoete Lagen,
Dan zult gy myn geen kwaat meer doen,
De Broek zal dan zo kaal niet slyten,
Dat wed ik om myn beste Pant,
Geen Waster zal myn meer verwyten,
Dat zy de Zeep smyt aan een kant.
| |
De grootste Martelaar.
De grootste Martelaar zy Saar,
| |
De geopende Knoop-Winkel.
Hier staanwe te kyken zy Kees, en hy zat by zyn Vroutje,
| |
| |
En hy opende de Knoop-Winkel,
| |
Op Klaas, voorwendende dat het hoogste Goet in Wellust gelegen is.
Klaas zo het hoogste Goet in Wellust is gelegen,
Hoe meer dan dat men 't pleegt, hoe 't groter wezen moet,
Gy beelt u Wellust uyt, om Kan en Glas te vegen
Wel Zuypt dan dat gy berst, zo hebje 't grootste Goet.
| |
Jan Vos zyn Afkomst vraagsgewys gestelt.
Vos, de Koning van de Beesten,
Zy met regt en het is waar,
Dat de Boeren zyn kwa Geesten,
Hoe wel zyn zalige Bestevaar,
In 't onvolmaakte Metzelwerk,
Aldernaast de Glaze Vyzels,
Op de hoek van 't zwarte Ligt,
Over Koenraad van de Ryzels,
Agter Vos zyn Grootmoers Nigt,
| |
| |
Wat zegje Vos, is 't waar of leugen?
Bestemt myn dit, hebje 'er niet teugen?
| |
Spreuk.
Hout deze Spreuk in 't Hart geprent,
Van kwaat doen zelden een goet ent,
Want Ondergang, Smert en Verderf,
Is 't Booze Lot, haar Deel en Erf.
| |
Het onbegrypelyk verstand der Poëten.
Hy die 't verstand der Poëten wil beschryven,
Die mag Studeren dag en Nagt
En zal nog evenwel Gek blyven,
Al deê ge 't met u gantze Magt.
| |
Op Kaalaart.
M'hoort Kaalaart Donderen als hy op zyn Schatten roemt,
Maar 't Vat hoe 't leger is, hoe dat het holder boemt.
| |
Het Pik-Stukje.
Pik had Klaas aan zyn Gat, en Pluymen op zyn Hoetje,
| |
| |
| |
Op een Wynschaal.
Deez' Schaal met Druyve-Vogt, baart Vreugde voor de maat,
Kan houden maar Verdriet voor die 't te buyten gaat,
| |
Hans op een Doolweg.
Hoogduytse Hans die speelt de baas
Met 't Nederduytse Nelletje,
En stak een spel al in haar Vel,
Hy meende dat hy in den Hemel was,
En waar juyst in 't Helletje.
| |
Op een Ryke Gierigaart.
Jaap stapelt Gout op Gout, en zit tot aan de kin daar midden in,
Nog is hy arm, als Irus in zyn Schatten,
Waarom hy durft het Schimme-Stuk niet vatten om af te leven
Daar 't God hem om af te leven heeft gegeven,
Jaap dient zyn Gout, die zoete Knaap,
Jaap heeft het Gout niet, 't Gout heeft Jaap.
| |
| |
| |
De Wensch van Tryn.
Het Knyn zy Tryn is een van de vrugtbaarste Creaturen,
Maar Jan myn Man vermaakt myn meer met minuten als uuren,
Ag klaagt Tryn dat 'er eens een mogt transformeren,
Dat ik de minuten in uuren zag verkeren.
| |
Op een Doots-Hooft.
Dat gy nu zyt, heb ik geweest voor dezen,
Dat ik nu ben, zult gy misschien haast wezen.
| |
De Set-Pil.
De Doctor Flip die was verlieft op Jaquemyntje,
Wiens voorhooft met een Flep door koorts gebonden was,
Zyt gy een Doctor Flip? zo sprak haar Meyt Françyntje,
Ey zetter dan een Pil; gy komt hier regt te pas,
Om haar van deze koorts die brandig is te koelen,
Bind haar met nog een Flep, zy zal geen brand meer voelen.
| |
| |
| |
Op Fop.
Fop was by Ligte Styn in 't hooy te kooy gekropen,
Om dat hy had verstaan dat Styn Volmaakter was
Dan menig Ryke Meyt, dus in de Min verzopen,
Zat Fopje voor de Fop, met spille in den as,
Want haar Volmaaktheyt deed hem Osse-Pluymen dragen,
Nog prees hy Styntje van haar onderdanigheyt,
Maar s'had die Deugt gemeen, en 't wiert haar lof gezeyt,
Van P....., die in 't Bed haar onderdanig zagen.
| |
Het Kuyp-Stukje.
Een Kuyper die de deur met Hoep'len kwam bespringen
Van 't Burgermeesters Huys, riep, valt 'er geen Hoep te dwingen?
Niet sprak een zeker Heer, als de Meyt die niet digt is,
Hey Vent, kuypt u Schoon-Vaars Dogter, wyl 't u pligt is.
| |
| |
| |
Het Brug- en Rug-Stukje.
Ik mag geen Wyn zy Tryn, en zy wandelde over een Bruggetje,
Dat 's waar zy Klaas, spelende de Baas, en hy lydze op haar Ruggetje.
| |
Op het gezigt van een Roos.
Als ik een Roosje zie in 't Schoonste van zyn Bladen,
Daar yder Blad een Tong tot lof van 't Roosje is,
Ik zie een geur'ge Bloem met luyster Pragt beladen,
En vind in haare Steel zo een Gehymenis,
Dat om de Zonden die den Donderaar mishagen,
d'Aard, Doôrn en Distelen tot Zonden Straf moet dragen.
| |
Loop zonder Loop.
Pieterneltje had de loop en kon niet poepen,
Haar tong was belemmert en zy kost niet roepen.
| |
| |
| |
Venus Loopje.
Joost besloeg een Meer (en hy was geen Smit) uyt 't hantje,
En hy vatte haar by haar ..... vatje 't Hillebrantje.
| |
Kat-Stukje.
Onze Kat is heet in zyn gat,
Onze Kat is heet in zyn billen,
Onze Kat zou wel piequedenisse willen.
| |
Op Zoetje altyt zuur ziende.
Is 't waar dat yder een u altyt Zoetje noemt,
Zo 't Feytje had geweest u naam was niet verbloemt,
't Is wonder, wonder is 't dat elk u Zoetje hiet,
Vermits gy al den Dag zo zuur op yder ziet.
| |
De Pruyk ter sluyk.
Monsieur pruyk, die kogt ter sluyk een pruyk,
Was dat niet een klugtig dingetje
En hy piequedeniste de pruyk met een Vingerlingetje.
| |
| |
| |
Kok-Stukje.
Klaas Kamerling was Kok in de keuken van den Hertog tot Veneçy,
Venez ici venez la, kust eerst wat, en Klesteert daar na.
| |
Maagde-Stukje.
Zo ik Hyliken moet zyt de Meyt, zo geeft men een van de Paapen,
Die winnen haar kost met zingen, en ik met lang slaapen.
| |
Op Feytje.
Hoe komt het Feytje dat m'u niet dan Fy en heet,
't Was Fy zo voor als naar dat yder u verweet,
Maar yder lyt het uyt met kort en goede Reën,
De Naam komt met de daat al veeltyts overeen.
| |
d'Advocaat van Oetmarssen.
Ik ben een Advocaat zy de Mof die Letters heb gegeten,
| |
| |
Ja, sprak den Boer, maar je hebt niet als extrakt van wind gescheten.
| |
Gelyk by gelyk.
Een onregtveerdige Koning, een lasteraar, en bleekers Hond zyn drie gelyken,
En ik ben de vierde zy de Drommel, en hy ging met het spel stryken.
| |
Op Klaartje.
Wel Vuyltje (neen, ik mis 't is Klaartje) zoete Kint,
't Is alles Klaar en Ligt het geen men aan u vint,
Maar 't schynt gy Klaar, en Ligt een yders Oog verblint,
Wanneer gy met u P.., de duysternis bemint.
| |
De Spinnende Meyt.
Hier zit een Meyt en spint van hetteren tet,
Met d'ogen in de wind van hetteren tet.
Wel Juffrou kan ik dat gebeteren
Dat myn niemant aan myn aars komt veteren.
| |
| |
| |
Loopjes van Contaate.
Ik hou van geen ydelheyt zyt de Meyt,
Maar van een vol beursje,
Wat lapis in haar Keursje.
| |
Op de Hayrlokjes van Amaril.
't Scherpzinnig Hert omvat met luyster Praal bedolven,
In een vergulde Zee van kronkelende Golven,
Verschaft een knevelbant die my de zinne bint,
Is 't wonder Amaril dat u myn Ziel bemint.
| |
Kroeg-Stukje.
Hier woont Aagt de Tamboer, die 't nog als de beste zou klaren
Zy heeft twemaal met Tromp voor Matroos gevaren.
Zy is van Leden gezont en fris,
En kan zwemmen als een Vis,
| |
| |
Gelyk zy onlangs nog een Kint uyt het water verlosten,
Dier 'er wil zien hoeft het maar een glas bier te kosten.
| |
Glas-Stukje.
Eygen hoend'ren, duurkoop eyeren,
Eygen klokken, duur koop beyeren,
Eygen honden, duurkoop jagt,
Eygen wagen, duurkoop vragt.
Maar een eygen deugtzaam Wyf,
Is goetkoop vermaak voor 't Lyf.
| |
Een Ander.
Toen Trouw ter Wereld was gebooren,
Zo vlood zy in een Jagers hooren.
De Jager blies haar in de wind:
Zo dat men nu geen Trouw meer vind.
| |
Studenten-Lof.
Een Kaartje te spelen in plaats van Studeren,
Libros vendere, en 't geld te Versmeren,
Een nagtje te Tiktakken of Verkeren,
Zou ook een Ezel zo niet wat leren?
s' Avonts op straat te schrappen en te zakkermenten,
Is hedendaags de mode der Studenten.
| |
| |
| |
Wagen-Stukje met drie Rotten.
Deze Wagen heb ik doen maken,
d'Een zal ze pryzen d'ander laken,
Maar wie deze Wagen niet is na zyn zin,
Blaas deze drie Rotten van agteren in.
| |
Trouw-Stukje.
Een oud Man en een jonge Vrouw,
Is al den dag Zorg en alle nagt Berouw.
| |
Waal en Kleermaker.
De kromtong op zyn plaats,
Daag'lyks malkaar Exerçeren,
Dat de Kleermakers leren,
Door d'oogen van de Schaar,
| |
Van een zieke Moff die een vizite kreeg van zyn kameraat.
Hoe voor duy Liever moot,
Beginsty yets te vressen,
Ich haab zo bald yer ouff,
Gefressen, ogt pont vlies,
Gekoucht, wat stief mit ries,
Dasz haab ich ouf gefressen,
Geliep, yer dasz zoe wessen,
Dier 't zoe ain mingels pot,
| |
| |
Gekoucht was stief von broot,
Ont nach zway paar stichen,
Haab ich scheun konne slichen,
Wasz dunkt tzou lieve moot,
Wan het scheun niet wol goot.
| |
Op Fop.
Fop had een Wyf getrouwt, en na een weynig dagen,
Bevont hy datze al lang, moest hebben 't kint gedragen.
Hy klaagt het aan haar Moer, hy zeyde tot de Vaar,
Eer ik haar heb bekent, zo was uw Dogter zwaar.
Ja Fop, gy zyt gefopt: maar dit 's een troost daar tegen,
Had zy niet zwaar geweest, gy hadze niet gekregen.
| |
Glas-Stukje in een Herberg.
De Zwaan voert yder kroeg, zo wel in Dorp als Stad.
Om dat die altyd graag is met de Bek in 't nat.
| |
Tryn met het Poesje.
Tryn, moetje dan altyd met Janbuurs katje speelen?
| |
| |
Het arme Poesje is geen ogenblik met vreê.
'k Wed ik de reden raad: 't spel kan Tryn niet verveelen,
Zy woud ook wel dat Jan het met haar Poesje deê.
| |
Geen Weduwe de Trouwen.
Gy vraagt hoe 't mogelyk is dat ik geen agt en geef
Op 't Weeutjes zoete Lonken,
O neen, ten dient my niet ik wat te viesjes leef,
'k Verdrink myn in geen Put daar een is in verdronken.
| |
Luyffel-Stukje.
Woont Nebucadnezar den Smous,
Voorzieje van Gelt om te betalen.
| |
Een ander voor een Leertouwer.
Ik heb nu zeven jaren over een huyt getouwt, dat ik naar myn aam heb moeten hygen.
En hoe ik 'er op leg en arby, zo kan ik ze nog na myn zin niet krygen.
| |
| |
Ik werk 'er op nagt en dag,
Dog zy blyft nog al de selfde slag.
Waren al de huyden van dien aard, ik wilje dat wel verklaren,
Ik gaf het Leertouwen de zak en ging na Oost-Indien varen.
| |
Neel ligt en zwaar.
'k Zey Mees is 't ook verdigt,
Elk zeyt uw Neel is ligt!
Neen zeyt hy, 't is niet waar,
Want 't Meysje was met 't Kint.
| |
Van een Styfster.
Hier op de Kamer woont een Styfster, zy gaat ook uyt styven,
En prezenteert haar dienst, om elk daar in te geryven.
| |
Voor een Vogelverkoopster.
Laat andere Patryzen verkopen, en al ander Adelyk gebroet,
Ik win met Veugelen myn kost, en dat doet my goet.
| |
| |
| |
Glas-Stukje.
Jonge Dogters zyn geschapen
Voor Studenten, niet voor Papen:
Dies haat ik de Papen orden,
En ben een Student geworden.
| |
Op de Timmermans.
Spreekt niet van Timmerluy,
Nooit is 'er flimmer bruy;
Eerst passen, dan meeten,
Daar meê word het avond laat.
| |
Voor een die Lubben Naayde.
Ik ben gelubt aan hals en handen;
Lubben dragen is geen schanden;
Lubben dragen is de manier althans:
Maar de Wyven houden van geen gelubde Mans.
| |
| |
| |
Op 't Krat van een Wagen.
Gebrade Hoenderen en Vis:
Dagelyks myn drank zou zyn;
En een oud Wyf van 3 maal 6 Jaar,
Poezel, blank en geel van haar,
En slap in 't buygen van haar lenden,
Daar mede wou ik myn leven welenden.
| |
Glas-Stukje.
Der Katers gekrol als 't is in Maart,
Maakt menig bloode hert vervaart,
De Kerk-Uyl en al zyn geslagt,
Vliegen meest alle by nagt;
Den Aap, die zyn zelfs van agteren niet kan bedekken,
Wil meest andere beschimpen en begekken.
Zeg Naturalisten overluyt,
Wat deeze drie haar doen beduyt.
| |
| |
| |
Glas-Stukje.
Als ik hoop dat ik niet en zel,
Zal ik stoken zulke vuuren,
Dat 'er niet een Drommel in de Hel kan duuren.
| |
Luyffel-Stukje.
Hier in dit Steegje woont Aaltje de Kopster,
De Naayster, de Braayster, en de Garen-Klopster.
Tot meer andere dingen is zy geryflyk en bekwaam,
Die haar gebruiken wil, die vraagt maar na haar naam.
| |
Luyffel-Stukje.
Hier verkoopt men Stoven, de Zonnen der Vrouwen,
Schoon dat zy die Glans meest onder haar houwen,
Daarom bestraalt hy geen Veld of Waranden,
Maar schynt wel om Vrouwe billen te branden.
| |
| |
| |
Graf-schrift.
Hier leyt Heer Lauris in het Graf,
Die Sint Antoon te vreten gaf,
Een Zwyn in leven en in werken,
Die meer by mooye Meysjes lag,
Als in Brevier of Bybel zag,
Bid, zo 't kan helpen, voor dit Verken.
| |
Luyffel-Stukje.
In de Koning Assuerus, die Vasti verstiet,
Om dat zy haar te veel op haar grootsheyt verliet,
Toen heeft hy Hester om haar schoonheyt weder ten throon verheven,
Waar door Mordechai, en al de Joden behielden het leven,
Maar Haman wierd om zyn stout bestaan, te Zuza, aan een galg gehangen.
Hier verkoopt men alderhande Vallen, om rotten, muyzen en mollen in te vangen.
| |
| |
| |
Glas-Stukje.
De Bruylofts-tafel was maar nauwlyks van zyn plaats,
Of Maay viel in de kraam van twee volschapen Maats:
Men zey, zy hadde van te voren by gekropen,
Zo dit van kruypen komt, wat komt dan wel van lopen.
| |
Digter Dirk, Digters Vyant.
Dirk zeyt, een Digter is een slegt niet winnent Vent,
Maar Domkop zonder weten,
Arm Digter, al u spleten,
Die bleven zypelen, elk gat was 't lek gewent,
En schoon ge aan 't Digten nu van 't vyfde Vroumens bent,
Nooyt bleef een gat digt digt. Zo gy 'er een kunt digten,
Gy wint het, Hercules kon zo veel niet verrigten.
Smaal dan op Digters niet, of zet u zelve schrap,
Een Digters pen die steekt, is styf, maar de uwe slap.
| |
| |
| |
Op een Dronkaart.
'k Zag strak een dronke vent, door Brandewyn beschonken.
Die lag in 't Wagenspoor vry meer als beestig dronken.
'k Riep, vent, wyk voor het paart; maar ik kreeg geen gehoor,
Zo was hy buyten spoor, en ley regt in het spoor.
| |
Luyffel Schrift.
Adam en Eva gestelt in 't groene Paradys,
Aaten heur leyfje vol van de lekkerste spys,
Maar zy wierden verleyt van den schelmzen droes,
Hier verkooptmen kool, wort'len, raapen, en groen Warmoes.
| |
Een ander.
Joseph vlugte met Maria naar Egypten op een Ezel,
Hier woont de Meester Kleermaaker Dirk van Wezel,
| |
| |
Hy kan een kleed behoorlyk fatçoeneren,
En jonge Vrysters het naayen leren.
| |
Huwelyks-Stukje.
Wie genegen is tot Trouwen,
Kiest vry, om goed huys te houwen,
Die niet zo oud is datze babbelt,
Nog zo jong datze krabbelt,
Nog zo schoon dat verstrikt,
Nog zo lelyk datze verschrikt.
| |
Een ander.
Moeder ik wou, ey lieve hoor my tog! zo gaarn Trouwen,
Daar is Celia, Agata, en Jacoba, wat zyn dat Vrouwen!
Gekuyft en gehult met Slippen, en haar Zyje Rokke met Falleblaas,
Schoone Chitze Samaren, en tot Voorschootjes keurieuze Evaas!
En daarenboven Moeder, zo slaap ik dan pleyzierig by een Man,
't Valtme te ongerust alleen te leggen, ey help 'er my an.
| |
| |
| |
Kosters-Stukje.
De Kosters Vrouw kwam in de Kerk,
De Paap daar op zong even sterk,
En of schoon Klaas riep, 't is myn Vrouw;
De Paap die zey, wat bruyt dat jou;
'k Zing evenwel, Ora pro nobis.
| |
Glas-Stukje.
Wanneer de Bierdrinker is by de Tonne,
En de Munnik by de Nonnen,
En de Paap by de Bagynen,
Dan is een yder by de zynen.
| |
Graf-schrift op en Gieregaart.
Hier onder deze Steen leyd Goverd van der Scharen,
Hy stierf, voor de noen, om 't middagmaal te sparen.
| |
Een ander.
Hier leyd Steven van der Slappen,
Die Dronken Dood viel van de Trappen,
Zo gy u Dronkaarts niet bekeert,
Zo werd gy ook geattrappeert.
| |
| |
| |
Aan Jan.
Gy zegt voortaan zeer veel van my te zullen houwen,
De reden is, om dat ik u heb goed gedaan.
Maar Jan, u goed te doen, moet ik voortaan nu schouwen,
Want doende goed aan u, zo zou 't my zelve schaan.
| |
Een Chirurgeyn hing in zyn Bord uyt.
En was nog niet getrouwt.
Na dat hy dan getrouwt was, stond aan de ander zyde van het Bord:
| |
Lotery-Stukje.
Drie Nieten, is geen Wat,
Drie Watjes, zonder Nieten,
Daar kan nog overschieten,
Voor haar, zo 't wat gelukt,
Die voor de Bruygom bukt.
| |
| |
| |
Heeroms Stukje.
Als 't Klopje eenzaam is,
Biegt Heerom, zagt en zoetjes,
Krom, regt, en ook verkeert,
Daar 't Klopje abzolveert.
| |
Dom-Stukje.
Het Verken is geweldig dom,
Een dom verstant duyt alles krom,
Dom, staat in Utrecht en te Keulen,
Dom, moeten Roomaan-niste speulen,
Dom in 't Geloof, dom in haar Kerken,
Als 't agter Endje van een Verken.
| |
Glas stukje.
Twee Schippers op een schuyt,
Twee Bruygoms voor een Bruyt,
Twee Ruykers na een Brief,
Twee Minnaars na een Lief,
Twee Honden aan een been,
En altyd, neen, neen, neen,
Dat confrontoert niet wel.
| |
| |
| |
Joost en zyn Wyf.
'k Ontmoete Joost en 'k zey vol wonder,
Jou Wyf speelt na ik hoor den Baas,
Hy zey 's daags maaktze wat geraas,
Maar evenwel 's nagts moet z'er onder.
| |
Besten raad verworpen.
'k Gaf nieuw getrouwde Truy, zo 'k meende goeden raad,
Zwyg zey ik, als u Man zyn muts niet wel en staat,
Zy zey, 'k weet beter raad, daar ik op meen te letten,
Staat hem de muts niet wel, zo zal ikze hem verzetten.
| |
Griet en Lys.
Griet roemde, schoon haar Man maar Stilleveger was,
Dat werk haar wel schoon gelt, deet komen in haar tas.
Ja zey Lys, 'k heb een Man, dat's ook een Stilleveger,
Hy veegt en zuypt ter zmuyg, maar maakt myn beurs maar leger.
| |
| |
| |
Stille Jaap geen uyt, maar t' huys zuyper.
Ik hoorde stille Jaap, voor een uytzuyper schelden,
En na my dagt was dat abuys,
Want ken ik hem te regt, uytzuypen doet hy zelden,
Maar zuypt den gantschen dag in huys.
| |
Barbiers Mode.
Ik leende myn Barbier, eens eene kleyne Zom,
En na wat tyts verloop, begeerde ik die weerom.
Hy lagte my wat uyt, en zey; hebt gy u leven,
Wel ooyt van een Barbier, geld wederom zien geven.
| |
Tyts verandering.
Wat is de tyt verkeert, een Jakob kon zig troosten,
Om een Wyf zeven jaar te dienen zonder pyn.
| |
| |
Nu zyn 'er honderden, die ryzen na he: Oosten,
En dienen zeven jaar, om van het Wyf te zyn.
| |
Katryn en Koen.
'k Zag hoe Katryn van haren Koen,
Een klap kreeg, voor een morgen zoen,
'k Zey Buurman, dat 's de regte slag niet,
Dat men zyn Vrouw zo goeden dag biet.
| |
Van een Boer die een Tant liet trekken.
Een Boer, half razende van zyn in zyne tanden,
Ging tot een Chirurgyn dat hy den kwaden trok:
Een onbedreven knegt die nam hem onderhanden,
En trok 'er drie gelyk al met den zelfden rok.
Den Boer niet wel te vreên, stampenden in de winkel,
Zwygt, zey de knegt, ja zwygt dat u zint Felten haalt,
| |
| |
Want zo 't myn Meester hoort, ik zweer't u, arme kinkel,
Gy raakt niet weg voor dat gyze alle drie betaalt.
| |
Zo kwaat niet gemeent.
Loopt voor den Drommel, zey Dirk kroeskop tot zyn Wyf,
Zey Truy, die 't vloeken hoorde,
Ik zey, de Man meent als hy komt, zo bergje lyf,
En is de droes zo groot, als men hem noemt, in kragten,
Is 't lopen beter, als den rekel in te wagten.
| |
Bakker bestoven, van binnen.
Myn bakker Mees, klaagt dat hy niet verkoopt,
Zo dat by hem de nering gants verloopt,
En zeker, 'k moet de Man geloven,
Men bakt'er, nog men buyld'er niet,
En evenwel, 't zy hoe 't geschiet,
De Man is daag'lyks digt bestoven.
| |
| |
| |
Van eenen dikke Monnik.
Een Monnik, dik van buyk, kwam door een straat gegaan,
De Vrouwen, als of hy met 't kinde was gelaan,
Die vraagde hem wanneer dat hy geleggen zouw,
Als ik gevonden heb, zey hy, een vroede vrouw.
| |
Trits van Aazen.
Myn buurvrouw Griet, maakt veel geraas,
En schelt haar Man staag voor een Aas,
Daar hy dan tegen aan gaat raazen,
En scheld haar, en haar Moer, voor Aazen,
En zyn ze zo, dan is 't gewis,
Dat het een trits van Aazen is.
| |
Luy met eeren.
'k Zey laatst tegen Job en Truy,
Foey hoe benje luy zo luy,
Niet te doen, als gelt verteren,
Truy zey, wy zyn luy met eren.
| |
| |
| |
Van een kwaad Wyf.
Een Wyf, na dat zy lang had op haar Man gekeven,
Goot hem de pispot uyt het venster op zyn kop,
Ik dagt wel, zey hy, dat het weer zou water geven,
Want zonder regen houd den donder zelden op.
| |
Arbytzame Teeuwis.
'k Zey Teeuwisbuur, uw Vrouw die klaagd,
Dat gy voor 't Huys geen zorg en draagt,
Hy zey, 'k zal 't u doen anders blyken,
Wanneer zy strykt, gaan ik ook stryken,
En als zy veegd, zo veeg ik meê,
Maakt zy een glas schoon, ik wel tweê,
Ja al waar 't, nu zou 'k u vragen,
Heeft die Vrouw reden om te klagen.
| |
Van een zinnelyke Waardin.
Daar was gezelschap in een herberg, daar de Vrouw,
Zey, ik verstaa niet dat hier ymand kladd' of spouw,
| |
| |
Het is hier alzints schoon. Ik spoeg dan in uw muyl,
Zey ymand van den hoop, want daar is 't alsints vuyl.
| |
Grote weet niet.
Jan zey 'k weet niet wat te beginnen,
Ik weet niet, hoe de kost te winnen,
Ik weet niet, wie my best zal raân,
Ik weet niet, of 'k op reys wil gaan,
Ik weet niet, wat ik daar zou maken,
Ik weet niet, aan het wyf te raken,
Ik zey, ten laatsten, ik beken 't
Jan, dat j'een Groten Weet-niet bent.
| |
Op eenen doorbrenger.
Als d'een zey, Tapt een pint, riep Hol-Holzak om een Stoop,
Nu heeft hy zo gepooyt dat hy moet overgeven,
En zet in 't openbaar zyn huys en lant te koop,
Want zo hy niet en loost kan hy met vreê niet leven.
| |
| |
| |
Hey en Hel scheeld maar een letter.
Krispyn kreeg Heiltje tot zyn Vrouw,
Hy was verheugt door deze Trouw,
En zey, 'k heb Heyl in Huys gekregen,
Ik wenste hem daar op de zegen,
Niet langen tyt daar naar,
Hoe 't alles was verkeerd, en hy met droevig Kruys zat,
De naam van Heyl, maar inderdaad een Hel in Huys hat.
| |
Sectaris van Bachus gevoelen.
Men zeyd, Andries is een Sectaris,
En men bevind ook dat het waar is,
Het Wyn-Huys is zyn ordinaris,
Daar een pint Sec straks voor hem klaar is,
Dat niet en mist zo dra hy daar is,
En 't beurt ook wel dat 'er een paar is,
Dan meend hy nog wel dat hy raar is,
Om dat 't gebruyk zo van zyn Vaâr is,
En is Andries, dan geen Sectaris,
| |
Grondig onklaar.
Groot-sprekende Kwiryn, had altyt in de mond,
| |
| |
Hoe dat hy grondig, hem op alle dingen verstond,
Heel grondig, wist hy van de regten,
Heel grondig, van geschil te slegten,
Heel grondig, van de Mediçyn,
Heel grondig, van de Middellyn,
Heel grondig, van de luit te strelen,
Heel grondig, met de keel te kwelen.
Heel grondig, wist hy van Zee,
Heel grondig, van de Kryg en Vreê,
Heel grondig, van het Rhetoryken,
Heel grondig, van het Starrekyken,
Heel grondig, van de Wevery,
Heel grondig, van Landmetery,
Heel grondig, van het paard beryên,
Ik kon dat znorken niet meer lyên,
En zey, Kwiryn, al was nu al uw zeggen waar,
Is grondig onklaar, zo verstaje het niet Klaar.
| |
Schone gelykenis.
Een Juffrouw, die haar kint ter aarde was gebrogt,
Wiert van een Zmulpaap, die haar trosten zou bezogt,
Dog met dat zy hem zag, borst zy zeer uyt in tranen,
| |
| |
Waar op hy haar begon tot stilheyd te vermanen,
En zey, 't schynt g'u ontsteld, zo dra als gy my ziet?
Ag zeyze, Pater! denk 't zonder oorzaak niet,
Als ik u wangen zie, kan ik myn rouw niet stillen,
Zo komen my dan voor, myn lieve Zoontjes billen.
| |
Niet in 't bedd' te gaan.
Een nieugetrouwde, sprak zyn alderliefsten aan,
En vroeg haar, of zy haast met hem in 't bed wou gaan.
In 't bed te gaan zey zy, wat wil je daar meê zeggen?
Ik kan niet ingaan, maar wil 'er wel op leggen.
| |
Remedie probatum.
Men was aan 't Hof hier heel verlegen,
Om dat Madam de Maintenon,
Had aan haar agterdeel gekregen,
Ambeyen, en de France Zon,
Wat pyn in 't hoofd, de distelatie,
Meent men voor zeker en gewis,
| |
| |
Van Duytze en Engelze Purgatie,
Door een, al vry wat oorzaak is,
Zo dat men, na 't gemene zeggen,
Van onze Doctors altemaal,
De Zieken by malkaar zal leggen,
Tot ligting van hun grote kwaal.
| |
Verkeerde raddigheyt.
Een Heer had een Lakkey, heel rad van kinnebakken,
Maar als hy zoude gaan kroop hy als de slakken,
Dies zey hy tot de Knaap, ik wenste wel Jan Gat,
Dat gy liep met de mont, en met de voeten at.
| |
Zwierige Anna.
'k Zag Juffrou Anna laast heel zwierig op de straat,
En 't paste heel niet na haar staat,
't Was ook geen pragt die haar deê pronken,
Zy zwierde by schoon-dag, en was te schandig dronken.
|
|
Auteursrechtvrij