Apollo's St. Nicolaas-gift aan Minerva

[p. 4]

Zang aan Kloris.

Stem:
{ Als ik myn Philis kusse mag,
{ Te Vlissinge Lyt 'er een, enz.
{ Laat Phoebus in het Morge root.

Ag wistje wat uw Minnaar leyd,

Gy kreeg ô Kloris eens medogen

Ik ben myn waarde Vryheyd kwyd

Die 'k heb verpand aan uw schoon Ogen.

Gy hartediefje en waarom my

Gy wygert, als ik onder 't kussen,

Voor al de Smerten, die ik ly,

Eens tragt myn Minnevlam te blussen?

Denk niet, als gy wat Gunst betoond,

Dat ik uw Schoonheyd zal ontvlugten;

Uw Oogjes, daar de Min in woond,

Doen my staag om uw byzyn zugten:

Myn hart aan 't uw' alree Verpand

Blyft uw gevange zonder vrezen,

Zo lang het doelwit van myn Brand

Zig vind in uw bekoorlyk wezen,

[p. 5]

5.

 

Wat stookt uw glans al Minnegloed,

 

Wanneer ge in 't stralen uwer lonken,

 

My met een Lieve Lag begroet,

 

En maakt myn Geest in weelde dronken.

Heeft al dat schoon myn hart doorwond,

Myn Lieve Kloris laat ons blaken!

En laat ik op uw Rozemond?

Een eynde van myn Smarte maken!