Apollo's kermis-gift aan de Haagsche vermaaksgesinde jeugd. Deel 2

Zang.

ALs ik Lieftallig Herderskint
Begin van myne min te spreken,
Zegt gy wel, dat gy wedermint
En dat die keeten nooit zal breken,
Die met een Diamanten strik
Ons hertjes, ons hertjes vast sloot in een oogenblik.
Maar, honingbytje van myn jeugt,
In dees' verrukking onzer zinnen
Die wederzyds ons zo verheugt,
Is dat genoeg gedaan, te zeggen, wy beminnen?
Gy schreit myn roosje, ach! ach! ick weet
De reeden van dat bitterleet.
Weg, weg, met eeden. Onze min
Stelt geenzints daar verzekering in.
Een zucht, een Kusje zegt genoeg hoe wy beminnen.