Apollo's kermis-gift aan de Haagsche vermaaksgesinde jeugd. Deel 2
(1750)–Anoniem Apollo's kermis-gift– AuteursrechtvrijStem: Philida, hoe lang is't geleden.TIRCIS.
't HErtje, jong en onbedreven,
Stelt zyn weelde, lust en leven,
Als het van de Liefde gloeit.
In de Liefde, die hem boeit.
Duizent sorgjes, die ontstellen,
Duizend vreesen, die hem knellen.
Bitterder als bitter roet,
Agt het voor zig, suiker, suiker, suiker,
Agt het suiker soet.
't [B]itter. dat de liefde voed,
Is't onnosel hertje zoet.
2. In den gloed van twee schone oogen
Steekt een toverend vermogen,
Dat zyn vryheid ondermynt,
Schoon't verlies hem winst toeschynt.
Maar wie kan de smert beseffen,
Die't onnozel hert zal treffen;
Als zyn zuiv're liefde vind,
Dat hy een valsche, valsche, valsche,
Een valsche mind,
Als zyn zuiv're liefde vind,
Dat hy eene ontrouwe mind.
3. Want van daar de zon komt rysen
Tot sy daalt, is na u te wysen,
In't gemeene best der min,
Een getrouwe Herderin.
| |
[pagina 77]
| |
Kon ik eene opregte vinden,
'k Liet myn vryheid willig binden
Met de boeyen van haar deugd
En gaf haar myn frisse, frisse, frisse,
Al myn frisse jeugt.
Daar ik vind de ware deugd
Offer ik myn jeugd en vreugd.
FILLIS antwoord.
4. Ik zal ons geslagte wreeken
Van dien hoon en vinnig steken;
Herder, in myn boezem woont,
Trouwe deugt, die trouw beloond,
Schakel met my uwe zinnen,
Laat ons eens om stryd beminnen,
Ik ben om dees proeve bly.
Zien wy wie de trouste, trouste, trouste,
Wie de trouwste zy.
Laat ons, om dees proeve bly,
Zien, wie dat d'opregtste zy.
|
|