Apollo's kermis-gift aan de Haagsche vermaaksgesinde jeugd. Deel 2

Ongedult.

Zang.

FIDO.

ACh! Liefje,
Myn diefje,
O! Zaligheid; zeg, zeg my de reên
Dat uw geween,
Uw rooze koontjes
Met zo veel boontjes
Van ziltend kristalyn,
Die amathisten
Haar helderen gloet en vuurbetwisten,
Doet behangen zyn.

[p. 65]

 

2. Hoe hikje,

 

Hoe snikje,

 

Hoe zugtje zo diep op deze vraag?

 

So'k u behaag,

 

So ons de Liefde

 

Noch weer zyds griefde

 

Gy zoud, o! schoone Vrouw,

 

My wel verklaaren

 

Wat u zo ontrust, en openbaren

 

De reden van uw rouw.

 

ROZELYN.

 

3. O! Wreede!

 

Uw reede

 

Quetst myn liefde en getrouwen gloed,

 

Dat my dus doet

 

In smert verzinken,

 

Myn oog verdrinken,

 

Is, dat nu phebus dryft

 

In tethis armen,

 

Wiens lonkjes de gantsche Zee verwarmen,

 

Gy noch van my blyft.