Apollo's kermis-gift aan de Haagsche vermaaksgesinde jeugd. Deel 2

Tircis klachte.

Stem:
{ Ach! wat is'er in het Minnen.
{ Dans les Valons dans les plaines.

TIrcis, eenzaam en verlaten,
Neergezeten by een bron.
Klaagde droevig uytgelaten,
Om het afzyn van zyn Zon.
Luister, blonde Jaquelyne,
Hoor myn zugtjes lieve Meyd,
Hoe ik quyne, quyne, quyne,
Nu het lot my van u scheyd.

2. Zie my, nu ik u moet derven,

Als een teder bloem te velt
Levend, gaande en staande sterven,
Aan't verdriet ten prooy gestelt.
Luyster, blonde Jaquelyne,
Hoe ik om u afzyn zugt;
Hoe ik quyne, quyne, quyne,
Van u, in een andere lugt.

3. Om myn smert wat te versetten

Word ik vaak een Vogelaar
En belaag, met goede netten,
Den gekraagden Kempenaar.
Luyster, blonde Jaqueline,
Hoor myn zugtjes, lieve Meyd,
Hoe ik quyne, quyne, quyne,
Nu het Lot my van u scheyd.

4. Als ik 't meeste ben verbolgen

[p. 47]

 

Is myn roer myn toeverlaat:

 

Daar mee ga 'k de knyntjes volgen

 

By haar holen 'savonds laat.

 

Luister, blonde Jaquelyne,

 

Hoe ik om uw afzyn zucht;

 

Hoe ik quyne, quyne

 

Van u, in een andere lucht.

 

5. Maar eilacy! 't kan niet helpen;

 

Myne droefheid is te groot.

 

Myn verdriet is niet te stelpen,

 

Als met sterven, of uw schoot.

 

Luister, blonde Jaquelyne,

 

Hoor myn zugtjes, lieve Meid,

 

Hoe ik quyne, quyne, quyne,

 

Nu het Lot my van uw scheid.

 

6. Daarom hebt ghy meededogen

 

Zoo kom, als een Rhee gezwind,

 

My vertroosten met die oogen

 

Die myn ziel zo teer bemint.

 

Rasjes, blonde Jaquelyne,

 

Rasjes; want uw minnaar sterft.

 

Hoor hem quynen, quynen, quynen,

 

Nu hy nog uw byzyn derft.

 

7. Wilt u fluks op weg begeeven:

 

'k Wagt u hier gezeten neer.

 

Vlieg myn Liefje, vlieg myn leeven,

 

Toef toch geen minutje meer.

 

Rasjes, blonde Jaquelyne,

 

Rasjes; want u minnaar sterft.

 

Hoor hem quynen, quynen, quynen,

 

Nu hy nog uw byzyn derft.