Apollo's kermis-gift aan de Haagsche vermaaksgesinde jeugd. Deel 2

[p. 20]

Ongerustheid in afzyn.

Stem:
{ La Bouré.
{ Ey lieve Jan loopt met een Set.

TErwyl my van myn Herderin,
Die poezelige meyd,
De strenge en wreede Schik-Godin,
Dus onmedogend scheyd.
Schrei ik myn vuur ten oogen uyt,
Ik treure dag en nagt:
Daer niets myn teere zugtjes sluyt,
Noch droeve Minneklagt.

2. Of ik haar schoonheyd my verbeeld

En roem de goede Goon,
Die gunstig hebben uytgedeeld
Aan haar PANDORA'S schoon.
Het stild myn nare smerten niet:
Myn zielverteerend vier,
Myn pyn, myn droefheyd, myn verdriet
Vermindert niet een zier.

3. Dan denk ik in myn grootste pyn,

Wat of my Lief nu maekt;
Zou sy wel by een ander zyn,
Wiens min heur hartje blaakt!
Zou sy haar trouwen Filibert
Wel zetten op den schop?
Zou sy ondankbaer wel haar hert
Een and'ren dragen op?

4. Neen, 't is onmogelyk, denk ik weer

Dat my haar ontrouw blyk':
Zy is zoo licht niet als een veer,
Zy mind my kuischelyk.
Haar hertje is aan het myn verpand,
Ik ben haar Levens Lust.
Daar op heb ik haar schoone hand

[p. 21]

 

Nog onlangs eens gekust.

 

5. Dus onderhoude ick my van haar,

 

Die zuiv're wellust bron.

 

Ach dat ik zo gelukkig waer,

 

Dat ik't haar zeggen kon,

 

Wat helpt het my, dat ik dus denk

 

Aan haar in myn verdriet,

 

Dewyl myn oog haar oogenwenk

 

Nog lieve kaakjes ziet.