Apollo of Ghesangh der Musen
(1615)–Anoniem Apollo of Ghesangh der Musen–
Auteursrechtvrij
[pagina 106]
| |
op de wijse: Galiarde brave. of, Ma toute belle qui di tu.
ONlanghs als ick my vermeyde klaer,
Om vreucht t’oorboren soet,
En weeren fantasije swaer
En druck uyt mijn ghemoet:
’T herte verheuchde my van ’t saisoen,
Te sien de velden al becleedt soo groen.
De boomen waren oock verciert
Met groene bladers jent,
De prieelen fraey ghelauriert
Veel dichter dan een tent,
Den reuck der bloemen was oock soo groot,
Dat alle druck uyt mijn herte verschoot.
De Vijvers claer als een christal
Sach ick daer vloeyen reyn,
En vischkens swemmen over al
Door beecxkens groot en kleyn,
’T voghel-ghesanck was daer seer wel,
Lieflijck, ja soeter als een snaren-spel.
Orpheus snaren gaven gheklanck,
Phoebus werdt oock ghehoort,
Musica lustich met haren sanck
Maeckten een soet accoort,
Venus sat by lustich en fier,
Apollo reyn spelende op de Lier.
Ceres ghekroont met eenen krans,
Bedreef vreucht en jolijt,
Pallas die maeckt’ een ronden dans
Al op den selven tijdt,
Mars bedreef vreucht sonder gheschil,
Neptunus baren stonden daer oock stil.
Diana schoon ter jacht beleyt,
Quam haestelijck daer aen,
Flora met bloemkens wel bekleydt,
Van Cupido ghevaen,
Sach ick daer wandelen handt aen handt
Door de weghen seer groen ende playsant.
|
|