Apollo of Ghesangh der Musen

Liedeken,

Stemme: Alst begint.

GHy zijt schoone Maghet,

Van den Hemel onghefaalt,

Hier neer ghedaalt:

Wie soude men doch vinden
Op aarden, die kan binden
De herten onvertsaghet?

[p. 77]

 

Als ghy, die daar niet veel na vraghet.

 

 

 

Die treffelijckheden

 

Die in u klaar aanschijn

 

Vergadert zijn,

 

Die kennen vvel doen blijcken,

 

Dat ghy sonder ghelijcken,

 

Niet trecket van beneden,

 

Soo veel Enghelsche schoonheden.

 

 

 

Als ick aenschouvve

 

Het doode tafereel,

 

’T vvelck een kleyn deel,

 

Doet stommelijck vertoonen,

 

Vws lijfs niet om verschoonen,

 

Dan vvordt mijn hert door houvven

 

Met onuytsprekelijcke rouvve.

 

 

 

Het moet my rouvven,

 

Dat ick niet mach als ghy,

 

Van d’Hemel bly,

 

D’onsterffelijcke Goden,

 

Als mijn voor-ouders nooden;

 

Op dat ick mocht Me-vrouvve,

 

Ooc God, u schoon Godinne trouvven.