Cluchtich Boeren-Liedt,
ONse Lobbrich is soo blijdt
Onse Lobbrich is soo blijdt
Soo datse over de buert schier krijt,
Hoe dats'er vryer laet prachen,
Maer sachje hoe dat Fobert vrijt
Iy soudt je an sticken lachen.
Fobert is fijn en wel bespraeckt, Fobert etc.
Daerom als hy an't praten raeckt
O Lobbetjen, seyt hy, wie het je maeckt
Des moye verwiende klieren.
Sy staen je om't lijf soo reyn, soo juyst,
O 'tis onaertich moy e kuyst,
Ien mens die sou je schaken,
Staet stil seyt sy Breur onbesuyst,
Iy soudtme smeerich maken.
Fobert die mient strix strax al waers,
Want s'is soo quaet dan assen baers,
En 'tis maer klink-klaer jocken,
Maer dat doet die duer trapte flaers
Om hum noch mier te locken.
Want als hy hum wat koeltjens houdt
Soo mient sy dat hy is verkout,
En sy kittelt hum in sijn sijen,
Waer door hum Fobert dan verstout,
En hy raeckt aldus aen't vrijen.
Och Lobbetjen dien ic oyt verhief, Och etc.
Ick heb je soo beseeten lief,
'K en kan my niet bestuuren,
Wech, wech, seyt sy, jy hebt een briel,
'Tis met Fobert alle daen, 'Tis met etc.
Want Lobbetjen hiet hum altijdt gaen,
En dat oock hiel onwaertich,
In sy wordt, soo ick heb verstaen,
Hiel spijtigh en hovaertich.
Hoort nu alle guysse gaer, Hoort nu alle etc.
Fobert vraeght oock niet na haer
Hoe seer hy haer eerst minden,
En isset gien Lobbetjen, 'tis een aer,
Hy sal sijn diel wel vinden.
G.A. Bredero.
'T kan verkeeren.
|
|
Auteursrechtvrij