Antilliaanse Cahiers. Jaargang 1-2

[p. 65]

De dichter

Dichters dichten in de avond
wanneer het leed
langzaam vloeit
tot pijn

Geen mensenkinderen meer
Cyclopen
sluipen
aan de kust van Sinai

Leedwoestijnen spreken in de avondwind
wolkenbogen
neveligheid in 's dichters zijn
komt tot vervloeking
wanneer hij schrijft van pijn
en vreugde
in eeuwigheid
en sterven moet in de Openbaring

De dichter denkt
en dicht slechts in de avond