Antilliaanse Cahiers. Jaargang 1-2

[p. 56]

Het donkere water

Als een vreemde
in eigen diep en donker
waterland
speelt het neondier
met mensenwensen
beneden waar het erg zwart is
onder de lichtende golven
van de nacht

Wanneer ik langs
de koude gierende grachten
sluipt het dier mij achterna
onder de spiegel van
lantaarnlichten
in de maanloze hemel

Mijn gedachte gaat mee
het water in
en spreekt met schaduwdieren
daar beneden
waar het licht niet reikt
maar teruggegeven wordt
in het schrift
van ieder 's zijn