Antilliaanse Cahiers. Jaargang 1-2

[p. 17]

Agaven

Een onmetelijke vlakte
agaven
ligt voor ons
in de zon
zoemende zoete dromen
van een onverstoorde plantensoort
verbegraven
in de wildernis

Wegen en gangen van de geiten
zijn niet meer
te onderscheiden
tussen de lange logge
bogen
van de gave groene vlakte
in de verte
waar de heuvels samenkomen
rode aarde
het bloed van de agaven
ligt hier overal
reken dat de mens
en de tijd
ook zijn geweest

[p. 18]

 

Nu rusten zij

 

gaaf in beeld gegoten

 

reeds vroeg ideale vorm genoten

 

sensuele lijnen

 

sappig groene vrouwen

 

geel

 

van de rode vlakte

 

de vruchtende stengels

 

blootgelegd