Anansi als seniore burger

[p. 22]

Anansi als voorzitter...

Anansi wilde voorzitter van de Consumentenbond worden. Wekenlang voor de verkiezing maakte hij reclame voor zichzelf. Hij organiseerde verkiezingsbijeenkomsten en daar wees hij het publiek erop dat de huidige voorzitter niets deed om de prijzen te beteugelen. Hij hield zich meer bezig met buitenlandse reizen.

Vanuit het publiek kwamen er vragen.

‘Meneer Anansi, welke levensmiddelen hebben bij u prioriteit om lager geprijsd te worden?’

‘Lappen stof en schoeisel’, antwoordde Anansi.

‘Maar dat zijn geen levensmiddelen’, riep Konkoni.

‘Dat weet ik, maar levensmiddelen komen bij mij op de tweede plaats.’

‘Waarom dan?’ riep het publiek in koor.

‘Een voorzitter moet toch gemakkelijk kleding en schoeisel kunnen aanschaffen’, antwoordde Anansi.

‘Hij moet er netjes uitzien om goed over te komen op vergaderingen. En ik kan bovendien geen klaargemaakte kleding kopen. Ik moet alles laten maken. Ik heb immers vier armen. En ik moet ook altijd twee paar schoenen kopen, want ik heb vier voeten.’

Het publiek vond Anansi erg slim en knap en ze kozen hem als voorzitter van de Consumentenbond.

[p. 23]

Daarna vergat hij alles wat hij de leden beloofd had. Hij dacht alleen maar aan zichzelf, aan Ma Akoeba en de kinderen.

‘Ma Akoeba’, zei Anansi, ‘ik vul die schuur van ons met levensmiddelen voor pina-ten en voor als ik geen voorzitter meer zal zijn.’ Hij kocht elke week lappen stof voor zichzelf en zijn gezin en alle SRD's die hij ‘verdiende’, zette hij op De Surinaamse Bank.

Na enkele maanden werd hij afgezet als voorzitter van de Consumentenbond. Tijdens die vergadering scholden de leden hem uit voor oplichter. Anansi glimlachte en zei:

‘Wie niet sterk is, moet slim zijn en jullie hebben me toch zelf gekozen!’